دو سروده بانو “شیما زنگنه” در حال و هوای روز “زن”

یكی از آموزه‌های رسول­خدا(ص) كه به صورت­های مختلف در سخن و سیره ایشان تكرار شده، اعتقاد به كرامت زن است. رسول­خدا(ص) فرمود: «بهترین شما، بهترینتان با خانواده است و من بهترین شما با خانواده هستم. جز كریمان زنان را تكریم نكنند و جز انسان­های پست زنان را تحقیر ننمایند.»هم‌چنین ایشان فرمودند: «كامل‌ترین مؤمنان در ایمان، خوش‌خلق‌ترین آنهاست و بهترین شما خوش خلق­ترین شما با زنانند».[2] و «هر كس همسری گزید، وی را تكریم كند.»در آستانه میلاد دخت رسالت حضرت فاطمه زهرا (س) و روز بزرگداشت مقام زن سه قطعه شعر سپید ،سروده سرکار خانم “شیما زنگنه” از شاعران نامور معاصر خوزستان تقدیم می گردد

برای زن

آفتابی!
که می زنی
و می بری ابرها را
بهشت کجای دلواپسی ات بنا می شود بانو
که تمام شب هایت
ایستاده اند
تا فکرهایت در نفس زندگی گیر کند
بگذاری روی پاهایت
خوابهای از درد مانده را
مادر شوی!
کنار لالایی هایت خوابت را بشکنی
باید دنیای دیگری باشد
جهنم شود وقتی بغضت را
در یک لیوان آب خنک می ریزی
و آهسته می گویی：
درست می شود
درست نمی شود بانو!
پایت را بیرون بگذار
از رنجهای خاک گرفته
مرد می شوی گاهی
بسیار زن بوده ای هر گاه
به هر شکلی که باشی
آفتابی
که می زنی
و می بری ابر ها را

بهشت جایی ست کوچکتر از چشمهایت.

شیما زنگنه

***********************************************************
می شود شمع روشن کنی
آن هم سیاه
بی صدا
بی خاطره
فقط من و تو
اگر می توانی سطلی رنگ بیاور
مرا رنگ کن
آن هم سیاه
قول می دهم هیچ نزنم
حتی پلک!
تا رنگ هایت تمام شود
تا دلت بلرزد
تو بلرزی

با هم بلرزیم
توی مرداد اهواز سردمان شود
و باز شک کنیم به شعورمان
بزنم زیر اشک
تمام تیر لعنتی را
اشک هایمان یکی شود
زمزمه کنم
مادر
مادر
مادر
و تمام قشنگی هایش را نشانت بدهم
که این روزها شکل خود آزاری ام
شکل آدمهای اتاقهای منزوی.

شیما زنگنه

*