ألف هلا و غلا
توفیق بنی جَمیل ؛ عندما أردتها أن تحدثنی عن جدی قالت: کان کریماً ومضیافاً وکان یقول دوماً أنه لا یتذوق نکهه الطعام بلا ضیوف ، تأنت جدتی هنیئه ثم قالت “الله یرحمه” وأکملت:یوماً ما جائنا شخصان قبل الظهیره… لم یکن لدینا غیر الخبز والتمر ذلک الیوم. اساساً لم یکن لدینا شیء نأکله لکن جدک أستقبلهم […]
توفیق بنی جَمیل ؛ عندما أردتها أن تحدثنی عن جدی قالت: کان کریماً ومضیافاً وکان یقول دوماً أنه لا یتذوق نکهه الطعام بلا ضیوف ، تأنت جدتی هنیئه ثم قالت “الله یرحمه”
وأکملت:یوماً ما جائنا شخصان قبل الظهیره… لم یکن لدینا غیر الخبز والتمر ذلک الیوم. اساساً لم یکن لدینا شیء نأکله لکن جدک أستقبلهم برحابه صدر وطلاقه وجه و إبتسامه
کان أبوک یومها فی السادسه أو السابعه من عمره أجلسه مع الضیف و أرتدی عباءته وذهب إلى السوق و رجع بأیدٍ ملیئه. کان قد أشتری کل شیء فهمت بعدها أنه باع العباءه وأشتری بثمنها الطعام لضیفه.عندما أتمت جدتی حدیثها الشیق کتبت هذه القصه و زینتها بأبیات من الأبوذیات الأهوازیات یتحدثن عن ضیافه العرب وجودهم وکرمهم:
“کرم و الجود و التاریخ عدنا
نشامه و بس علی الطیبات عدنا
إذا ما نحیی الثقافه إرسوم عدنا
أکید إتروح من عدنه الحمیه”
“هلی البلحی مضایفهم حیوها
و إرجال المجد بل عٕزه حیوها
لیالی إشکثر للصاحب حیوها
إبهنه و أفراح گضوها سویه”
“مضایفنه َعلَت للضیف یامن
و نصطر عل أعادی دوم یامن
الگصدنه إبخطر لومن عسر یامن
نعنزه و یرتفع دون الثریه”
النهایه
تذکیر:
“أبوذیه عدنا للشاعر الشعبی أبو خلیل الشحیتاوی وأبوذیه حیوها للشاعر الشعبی محسن أبو عباس مزرعه وأبوذیه یامن للشاعر الشعبی حاج سیف الباوی و الصوره للکاتب توفیق بنی جَمیل”
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۰