“صبح نوشته ها”ی 3 / استاد محمد چوپان

اشاره : با گسترش فضای مجازی و علاقمندی اهل فرهنگ و هنر به استفاده از این ابزار شاهد فعالیت و نوآوری اهل قلم در عرصه شبکه های اجتماعی هستیم که تقریبا تمامی حدود و مرزها را درنوردیده و در این دوره نظاره گر تولد ادبیات و گفتمان نوینی بنام “گفتمان و ادبیات شبکه های اجتماعی” […]

اشاره : با گسترش فضای مجازی و علاقمندی اهل فرهنگ و هنر به استفاده از این ابزار شاهد فعالیت و نوآوری اهل قلم در عرصه شبکه های اجتماعی هستیم که تقریبا تمامی حدود و مرزها را درنوردیده و در این دوره نظاره گر تولد ادبیات و گفتمان نوینی بنام “گفتمان و ادبیات شبکه های اجتماعی” هستیم.در خوزستان گروههای فراوان اجتماعی در شبکه های مجازی شکل گرفته و در فضای این شبکه ها انواع و اقسام مطالب علمی ،سیاسی ،فرهنگی و هنری میان اعضا رد و بدل و به اشتراک گذاشته می شود.در میان این گروهها تقریبا ۶ گروه استانی معرف و فغال وجود دارد که دارای بیشترین عضو هستند. ویژگی مشترک همه این گروهها عضویت هنرمند خوشنام و خلاق و پرنشاط استان “محمدناصر چوپان” است .این هنرمند نامی هر روز صبح و در واپسین دقایق بامداد قطعه های ادبی بسیار زیبا و دلنشینی را در گروهها به اشتراک می گذارند که همه را مجذوب و شیفته خود می کند.سایت عصر ما افتخار دارد که سومین بخش مجموعه این “صبح نوشته ها” را منتشر و تقدیم خوانندگان خودمی کند

989163114907-250x250

 نگاه ساکت مردم

 نگاه ساکت مردم به روی صورت اش دزدانه می افتد همه گویند عجب شاداست‌…! عجب خندان…..!!! دل مردم چه می داند که او دنیایی از اشک است… *********** …و چه پدرانی که روزهای پایانی سال را اصلا دوست ندارند چون شاهد شرمندگی خویش اند در برابر دیدگان منتظر کودکان شان ، و بی تردید هیچکس، شرمندگی را دوست ندارد…!!! …وچه بیوه زنانی که در غم فقدان همسران شان باید هم پدر باشند و هم مادر …!! و مشکل آنجاست که فرزند خردسالش هنوز معنای«ندارم» را نمیداند….! …و چه یتیمانی که برای شان واژه عید و « نگاه پرحسرت» از پشت ویترین به آرزوهایشان ، به یکدیگر گره خورده است……!! …و کاش با نهیبی پرطنین بر وسوسه های باز دارنده شیطان غلبه کنیم و شریک شادی اینان شویم در روزهایی که ما شادیم و اینان غرق حسرت و اندوه… و کاش خدا بما بیاموزد که تمام اینان در اموال من و تو سهم دارند چون خودش فرموده : «حق معلوم للسائل والمحروم»سلام دوست مهربان من…. همواره وبویژه در این ایام سال، نگاهت آسمانی،دستانت عطاکننده و مهرت همچون شادی هایت بی پایان باد.

یکشنبه ۲۴ اسفند۹۳

***********************************

آنانکه می بخشایند ،واسطه ای بیش نیستند

آیا توجه کرده ای ، آنانکه می بخشایند ،واسطه ای بیش نیستند !!! زیرا آنچه از پروردگارشان به امانت گرفته اند دوباره به او بازپس میدهند …. اما این بار از طریق دستان نیازمندی که خدا در مسیر رشد و تعالی شان قرار داده است… سلام دوست بخشنده من … در این واپسین روزهای سال ، قلبت بیش از همیشه ، زنده بعشق و دستانت در دستان چاره ساز خدا باد .

دوشنبه ۲۵ اسفند ۹۳

********************************

باید همچون باران باشیم تا رنج جداشدن از آسمان رادر سبز کردن زندگی دیگران جبران کنیم….. …وشاید این روزهای پایانی سال بهترین فرصت باران شدن ما باشد…. چشمان نیازمند بسیاری،در صف انتظار باران کرامت ما و سبز شدن خویش اند….. …و پیش از آنان،چشمان بیدار خداست که منتظر باران مهربانی ماست… فرصت اندک است… به شکرانه آنچه داریم ، باید بارید…

 سه شنبه ۲۶ اسفند ۹۳

********************************

هیچگاه مپندار که اگرکسی را ببخشی ،پس بناچار تو که گذشت کرده ای

یکی از درسها و نکته های ارزشمند در این روزهای زندگی مان بویژه پیش از دید و بازدیدهای نوروزی میتواند تعمق در این نکته باشد تا زمینه ساز رشد انسانی، تعالی اخلاقی و شادی افزونتر در جمع خانواده ها گردد : هیچگاه مپندار که اگرکسی را ببخشی ،پس بناچار تو که گذشت کرده ای ، کوچک می شوی….!‌ بلکه با خود اینگونه بیندیش که اگرقرار است با بخشایش و گذشت کردن ، کسی کوچک شود ، پس چرا خداوند اینقدر بزرگ است ……….؟!

سلام دوست متفکر و بخشنده ی من….. تو نیک میدانی که مجد و بزرگی ، سزاوار خدا و دلدادگان کوی اوست…. دوام در شادی ،پایداری در تندرستی و استمرار در بزرگی ات آرزوی همواره من است برای تو در سالی که درپیش رو داری….

چهارشنبه ۲۷ اسفند ۹۳

************************

پنجشنبه ها را دوست دارم

پنجشنبه ها را دوست دارم… چون سرشار از متانت و درنگ و درس است. و واپسین پنجشنبه ی سال ،گویا متانت و تأمل افزونتری را در دل خود به ارمغان دارد که اینگونه همه را به جنب و جوش وامیدارد….! امروز مقصد بسیاری از «ماندگان» ، زیارت مزار«رفتگان» است… دلتنگی برای آنانکه از ما دور شده اند به اوج میرسد ، بویژه برای آنانکه به تازگی مسافر آسمان شده اند…. همین دلتنگی برای «رفتگان» ، بهترین درس و یادآوری است تا ما بیش از پیش، قدر و منزلت «ماندگان» و فرصتهای اندک مهرورزی را بدانیم و باور کنیم که اشک های دیگران را به نگاه های پر از شادی مبدل کردن ، از بزرگترین خوشبختی ها و نعمتهای خداوندیست…. پنجشنبه ها باید تصمیم نخستین و گام آغازین ما برای خوشبختی خودمان و آرامش دیگران باشد…. یعنی همان کاری که شهیدانمان کردند ، تصمیم برای تسخیر آسمان از دل زمین و حکومت بر دل مردمانی که ما را دوست دارند..سلام دوست مصمم من… لحظه هایت، مغتمم ، عزتت روزافزون و قلمرو حکومتت، سرزمین پهناور دل بندگان خدا باد.

پنجشنبه ۲۸ اسفند ۹۳