عسل نمیدهی، نیش مزن!

عباس علوانی ـ خوزستان همواره با داشتن ذخایر و ثروت های خدادادی به قطب اقتصادی ایران مشهور است ذخایری مانند گاز، آب، خاک حاصلخیز، معادن، برق والبته نفت! در عین حال در محرومیت نیز جزو اولین های کشور به شمار می رود.

به راستی باید پرسید که چه عواملی سبب عقب افتادگی این استان غنی شدند؟اخیرا غیزانیه به نمادی برای محرومیت و مظلومیت استان تبدیل شده است. به راستی چرا چنین مردم باشرافتی برای اعتراض در راستای برخورداری از ابتدایی ترین حقوق نه انسانی بلکه حتی حیوانات که همان آب است و در شرایطی که شهرشان روی ثروتی هنگفت و چاه های بی شمار نفت خوابیده است، مورد بی مهری قرار بگیرند.

در استانی که روزها و ماه های اخیر با فجایع ظاهراً لاینحل کرونا دست و پنجه نرم می کند بی آبی، تشنگی و مظلومیت مردم غیزانیه دل هر انسان آزاده ای را به درد می آورد.به راستی این ستم دیدگان بی یاور چگونه باید صدای العطش العطش خود را به گوش مسئولان برسانند، مگر همین ها نبودند که با اعتراضی بسیار زیبا و نمادین و با کمال احترام با بشکه های خالی آب به پای صندوق های رای رفتند، اعتراض از این مسالمت آمیزتر هم بود؟؟

مگر می شود در برابر مردم درد و رنج کشیده ای که برای مطالبه ابتدایی ترین حقوق شان، اعتراض کرده و خود را از وهابیت مبرا دانستند تا مبادا اعتراض شان مورد بهره برداری رسانه های معاند قرار بگیرد، شب را به آرامی خوابید.مسؤولان بجای وعده و وعید و بازدیدهای بی هدف در عمل خدمتشان کنند، کدورت ها را از دل هایشان بزدایند و دغدغه چندین ساله کم آبی شان را مرتفع کنند تا دعای خیر عایدشان شود و در غیر اینصورت آه چنین انسان های مظلومی دامن شان را می گیرد.

زنبور درشت بی مروت را بگوی …………. باری اگر عسل نمیدهی، نیش مزن