مرز چذابه، پارکینگ و پول زور !

نظارت اگر آلوده به انحرافات مختلف نشود قطعا خطاهای درون و برون سیستمی بشکل چشمگیری کاهش می یابد و در این فضا نظم و عدالت خود را نشان می دهند. زیارت اربعین بدلیل کثرت مخاطبین و فقدان یک سیستم نظارتی منسجم و قانونمند ظاهرا در حال تبدیل شدن به یک‌ دکانخانه سازمان یافته است.

بیابانهای اطراف منطقه چذابه طی چند سال اخیر تسطیح و نام پارکینگ بخود گرفته و بر اساس یک مکانیزم مجهول به اشخاص مختلف واگذار می شود. یکی از دوستان حقوقدانم یک قبض پارکینگ چذابه را به من نشان داد که مندرجات بر روی آن از دیدگاه حقوقی نگران کننده است. بر اساس آن قبض دست اندرکاران مربوطه مبلغ ۵۰ هزار تومان را تحت عنوان ورودی و ۵ هزار تومان را بعنوان بهای هر روز توقف خودروها تعیین کرده اند و مردم نیز در اوج ناچاری مجبور به پذیرش این نامعادله تحمیلی می شوند. نکات مندرج بر روی قبض مزبور هم جالب توجه است، از جمله اینکه << مدیریت پارکینگ مسئولیت صدمات بدنه و سرقت وسایل و اشیاء داخل و خارج خودروها همچنین وسایل تزیینی!! را تحت هیچ عنوانی نمی پذیرند >>.

تردیدی نیست، اگر در این استان نشانه ای از سیستم نظارتی هماهنگ و منسجم وجود می داشت، قطعا شاهد چنین وضعی نمی بودیم. سئوال پایانی این مقال این است: اساسا متولی پارکینگ کدام بخش دولتی یا عمومی است و درآمد نهایی ناشی از درآمد آن به چه میزان است؟ نحوه نظارت بر واگذاری پارکینگ به اشخاص حقیقی یا حقوقی چگونه است؟ اصلا تناسبی هر چند کم میان وجوه اخذ شده و خدمات ارایه شده وجود دارد؟ آیا معنی پول زور در آن برهوت تجلی پیدا نمی کند؟ هیچکس نمی داند!! .▫ از دوستم، ف سین بابت همه چیز تشکر می کنم و ورود قریب الوقوع ایشان به بخش حقوقی مطبوعات را تبریک میگویم.

 علی عبدالخانی
 ۸ آبان ۱۳۹۶