مراسم سوگواری رحلت پیامبر اکرم (ص) و شهادت امام حسن مجتبی(ع) با حضور دبیر شورای عالی تمنیت ملی در اهواز برگزار شد

همزمان با شب 28 صفر سالروز رحلت رسول گرامی اسلام حضرت محمد ابن عبدالله  (ص) و شهادت سبط اکبرش حضرت امام حسن مجتبی (ع) مراسم عزاداری و سوگواری با حضور امیر دریابان علی شمخانی دبیر و نماینده ولی فقیه در شورای عالی امنیت ملی و مشارکت گسترده دلدادگان اهل بیت (ع) و پیروان راستین ولایت در حسینیه شهدای شمخانی اهواز برگزار شد.

در این مراسم پس از بیان اشعار و قصائد توسط حماسه سرایان عرب در ذکر مناقب و مصیبت پیامبر مهربانی (ص) و اهل بیت طاهرینش(ع) ،حجت الاسلام و المسلمین فیاضی از فضلای حوزه علمیه قم در سخنانی به بیان عظمت و ابعاد وجودی شخصیت رسول گرامی اسلام (ص) و سبط بزرگوارش امام حسن ابن علی (ع) پرداخت و گفت : ترديدي نيست که شناخت ابعاد شخصيت عظيم وآسماني پيامبر اکرم (ص) هرگز براي ما ميسور نيست وگستره دانش آدمي به کرانه وجودش نخواهد رسيد و عقاب انديشه را ياراي پرکشيدن بر قله عظمت و رفعت او نباشد. پيامبر اکرم – حضرت محمد (ص)- آئينه ي تمام نماي جمال وجلال خداوند ذوالجلال است و پروردگار بزرگ که آفريدگار همه زيبايي ها ست در کتاب کريمش ، به تعريف وتحسين اين پيامبر برگزيده پرداخته و او را مايه ي رحمت براي همه جهانيان وداراي خلق عظيم معرفي کرده است. اگرچه عقل از ادراک و زبان از توصيف وقلم از ترسيم سيماي محمد (ص) عاجز است. اما از آنجا که آن خورشيدعالم تاب ، اسوه ي زيبا و الگوي کامل انسانيت است ،بايد در کسب معرفت و محبت ودلدادگي به شمع وجودش تلاش کرد . براين اساس صحيفه دل و گوش جان را به کلام شيواي علي عليه السلام مي‌سپاريم که تربيت شده مکتب پيامبر(ص) و پرورش يافته دامن پرمهرش مي‌باشد وآنچنان فضيلت‌ها و کمالات شخصيتي و وجودي پيامبر در جان او شکل گرفته است.که خداوندسبحان او را جان پيامبر (ص) معرفي کرد

حجت الاسلام فیاضی افزود : علي (ع) در بسياري از خطبه ها و نامه‌هاي خويش به سرشت پاک و طينت نوراني پيامبر (ص) اشاره کرده آن حضرت را بدين ويژگي والا مي ستايد . شرافت نسب وپاکي وفضيلت نياکان ونيز عظمت وشرافت دودمان پيامبر (ص) از جمله صفاتي است که امير المؤ‌منين آنها را بيان مي‌کند. آن حضرت مي‌فرمايد : «تا اينکه کرامت خداوند در اعزام پيامبران، به حضرت محمد (ص) منتهي گشت خداوند آن وجود مقدس را از بهترين معادن روياننده و اصيل‌ترين و عزيزترين اصول و ريشه‌ها آفريد. او از همان شجره‌ي طيبه‌اي که ديگر پيامبران و امينان خود را از آن آفريد، به وجود آورد. عترت او بهترين عترتهاست و دودمانش بهترين دودمانها. درخت وجودش از بهترين درختان که در حرم روييده و رشد و نمو کرده است و در آغوش خانواده‌اي کريم و با فضيلت بزرگ شد. شاخه‌هاي بلند آن سربه فلک کشيده و ثمره آن غير قابل وصول است .» يعني براي عترت پيامبر (ص) شاخه‌هايي است بلند ( در معرفت،کرم، تقوي، حکمت و عرفان) و ثمري است غير قابل وصول به اين معنا که محصول زندگي پرخير و برکت عترت پيامبر بالاتر و با عظمت تر از آن است که از درخت حيات مردم معمولي بر آيد . پيامبر(ص) پيشواي پارسايان و وسيله‌ي بينايي و بصيرت براي هدايت جويان است او چراغي با نور درخشان و ستاره‌اي فروزان است … در خطبه‌ي ديگر مي‌فرمايد : «خداوند سبحان پيامبر اکرم را از درخت انبياء وچراغدان روشنايي و پيشاني عظمت و از ناف بطحا ء و چراغ‌هاي روشنگر و سرچشمه‌هاي حکمت آفريد.» در کلام ديگري مي فرمايد : «پيامبر بهترين آفريدگان در خردسالي و طفوليت ، و در سن کمال و پيري نجيب‌ترين و بزرگوارترين مردم است اخلاقش ازهمه پاکان پاک‌تر و باران کرمش از هر چيزي بادوام‌تر بود.» اميرالمؤمنين (ع) در بيان ديگري درباره‌ي سرشت پاک و نسل مطهر پيامبر(ص)، سخني نويد بخش دارد که مايه‌ي اميد و شادماني دلدادگان وعاشقان پيامبر رحمت است. سخن حضرت اين است : « قرار گاه پيامبر (ص) بهترين قرار گاه وخاندان او شريف ترين پايگاه است. در معدن کرامت و بزرگواري و مهدهاي عفت و پاکيزگي رشد کرد. دلهاي نيکوکاران شيفته‌ي او گشته و توجه چشم‌ها به سوي اوگرديد. خداوند به برکت وجود او کينه‌ها را مدفون و آتش خصومتها را خاموش نمود.» اين جمله‌ي امام علي (ع) که مي فرمايد: دلهاي نيکوکاران شيفته‌ي اوگشته و توجه چشم‌ها به سوي اوگرديد ، بارقه‌ي اميد را در دل ما ايجاد مي‌کند حالا كه خداوند به لطف و بزرگواري خود برما منت نهاده و محبت و عشق آن حضرت را در دل ما قرار داده، شايد مارا از زمره ابرار و نيکان قلمداد فرموده و اين فضل و عنايت را برما ارزاني داشته که دل مرده‌ي ما را به حيات محبت او زنده و چشم دل را به جمال سيماي ملکوتيش روشن سازد. ابن‌ابي‌الحديد در شرح اين فراز از خطبه مي‌گويد : اينکه کلام را به صورت فعل مجهول بيان کرد (صُرفت) ، قطعاً صارف و ميل دهنده خداوند است. يعني خداوند دلهاي نيکوکاران را به سوي وجود پيامبر متمايل و مشتاق ساخت. اما نه به صورت جبر و قهر بلکه به توفيق و لطف آنگونه که علماي ما مي‌گويند. به عبارت ديگر دل‌هاي ابرار را ارباب دلها (خداوند) به پيامبر مشتاق گردانيد