به بهانه تغییر مدیریت در نیروگاه ویس (رامین)!

جام جهانی در حال برگزاری است و شور و هیجان تمام دنیا را فرا گرفته است این شور و هیجان در کشورهایی که نمایندگانی در جام جهانی دارند بالاتر است که کشور ما نیز از این قاعده مستثنی نیست در بازی با مراکش صدا در تهران از معدل عمومی بالاتر رفت و ایستگاه های پایش دسی بل بالاتری را ثبت کردند

ولی در همین هیجان و شور واقعیت های وجود دارد که نمی توان به راحتی از کنارآن گذشت اینکه برزیل در بیست دوره گذشته ۵ بار، المان ۴بار و ایتالیا ۴ بار قهرمان جهان شدند و معدود کشورهای دیگری نیز فقط یکی، دو بار طعم قهرمانی را چشیدند اینکه این همه احتفال نهایتش به قهرمانی یکی از تیم های همیشگی ختم خواهد شد

و این واقعیت جهان است که دایره اصحاب مقام و منزلت محدود است با اینکه در بوجود امدن یک رویداد افراد و عوامل زیادی دخیل هستند ولی نهایتش تعداد محدودی هستند که از میوه موفقیت برداشت می کنند و جالب تر اینکه این عده محدود همیشه هستند

نگاهی به تغییرات مدوام در نیروگاه رامین در ادوار گذشته متاسفانه همین نتایج را بازگو می کند که افرادی که از تغییرات استفاده کردند تعداد محدودی هستند و گویی همه نیروگاه برای عده خاصی که تعداد انها با اغماض به بیست نفر می رسد تلاش می کنند و فقط انها حق قهرمانی دارند

اینکه تعداد افراد محدودی شانس قهرمانی دارند به عوامل زیادی بستگی دارد استعداد ،تلاش ،لابی گری و بلد بودن قاعده بازی است که تعیین کننده است ولی در تمام بازی ها تیم هایی هستند که حق انها به وسیله داوران ضایع می شود که بعد از کمی تاسف فقط در روز بازی به زودی فراموش می شوند که اصلا قرار نیست انها به جایی برسند در بهترین حالت انها فقط یک دور بالاتر خواهند رفت که تاسف زیادی ندارد که در مثلا در یک هشتم حذف شوید یا یک چهارم مهم این است که شما محکوم به حذف شدن هستید و یک افریقایی قرار نیست قهرمان شود

جام جهانی واقعیتی از جهان امروز را به نمایش می گذارد و چقدر شاد می شویم وقتی یکی از دو تیم همیشگی به فینال می رسند و به دوگروه تقسیم می شویم که بالاخره حالا که تیم کشور ما قرار نیست قهرمان شود حداقل تیمی که طرفدار ان هستیم قهرمان شود.با تمام شور و تلاشی که انجام می شود عده ا ی همیشگی قهرمان می شوند و بقیه فقط دسی بل صدای انها بالاتر رفته است

قاسم زبیدی