تیم‌ملی ایران در برزخ/ آقای ماجدی، آقای سجادی چه می‌کنید؟

اعضای هیات رئیسه فدراسیون فوتبال هنوز نمی‌دانند که جایگاه اسکوچیچ بعد از دو دستگی بازیکنان و تصمیم صریح کمیته فنی در رد صلاحیت این سرمربی زیر سوال رفته و راه بازگشت اسکوچیچ تخریب شده، ولی با این حال، زمان را علیه تیم ملی هدر می‌دهند.شرایط این روزهای تیم ملی فوتبال ایران هیچ شباهتی به تیمی […]

اعضای هیات رئیسه فدراسیون فوتبال هنوز نمی‌دانند که جایگاه اسکوچیچ بعد از دو دستگی بازیکنان و تصمیم صریح کمیته فنی در رد صلاحیت این سرمربی زیر سوال رفته و راه بازگشت اسکوچیچ تخریب شده، ولی با این حال، زمان را علیه تیم ملی هدر می‌دهند.شرایط این روزهای تیم ملی فوتبال ایران هیچ شباهتی به تیمی که قرار است به جام جهانی برود ندارد، تیمی که چند دسته شده، بازیکنان علیه یکدیگر و سرمربی تیم ملی شوریده‌اند و سرمربی‌اش از سوی کمیته فنی رد صلاحیت شده است. در این اوضاع و احوال آشفته، هیات رئیسه فدراسیون فوتبال به عنوان تصمیم گیرنده و وزارت ورزش به عنوان حامی و سیاست‌گذار، تنها تماشاگر اتفاقاتی هستند که نه تنها به تیم ملی کمک نکرده، بلکه بنیان‌های این تیم را از بین برده است. در چنین شرایطی، فدراسیون فوتبال تردید دارد که اسکوچیچ باید بماند یا برود!

نکته مهمی که درباره سرمربی کروات تیم ملی باید به آن توجه کرد این است که حتی اگر کمیته فنی هم به صراحت، صلاحیت اسکوچیچ را زیر سوال نمی‌برد، بازگشت او به عنوان سرمربی تیم ملی کار دشواری بود، چه برسد به این که حالا او از سوی کمیته فنی، سرپرست فدراسیون و مدیر تیم ملی هم رد صلاحیت شده است. در این اوضاع آیا اسکوچیچ می‌تواند ثابت کند که بهترین گزینه برای ایران است؟ او برای اقتدار خود، ملی‌پوشان معرتض را کنار می‌گذارد؟ قطعا این‌طور نیست.

اقدامات محیرالعقول هیات رئیسه فدراسیون فوتبال و واکنش منفعل وزارت ورزش در مدیریت اوضاع، منجر به فروپاشی جایگاه سرمربی تیم ملی شده و هر روز که می‌گذرد، بر آتش عقب ماندگی تیم ملی دمیده می‌شود و ایران را در بدترین شرایط به سمت جام جهانی سوق می‌دهد.

چرا اسکوچیچ سقوط کرد؟

نخستین قدم در تخریب جایگاه اسکوچیچ به عنوان سرمربی تیم ملی، سکوت فدراسیون فوتبال در قبال شایعات مخرب بود. دومین قدم را بازیکنان برداشتند؛ گروهی به رهبری آزمون و همراهی بازیکنانی مانند خلیل زاده، قلی‌زاده، کنعانی‌زادگان، نورافکن، نوراللهی و … از اسکوچیچ حمایت کردند و گروه دیگر با حضور طارمی، حاج‌صفی، انصاری‌فرد، عزت‌اللهی و جهانبخش با رد موضع گروه نخست، مهر تاییدی بر مشکلات و کاستی‌ها زدند و به نوعی خواهان تغییرات در تیم ملی بودند.

سومین قدم مربوط به جلسه کمیته فنی و رد صلاحیت سرمربی تیم ملی ایران برای حضور در جام جهانی بود؛ جلسه‌ای که با حضور میرشاد ماجدی و حمید استیلی برگزار شد و آن‌ها هم موافق برکناری اسکوچیچ بودند. در چهارمین قدم، هیات رئیسه نه از اسکوچیچ حمایت کرده و نه تصمیم کمیته فنی را اجرا کرده است تا یک هفته دیگر از زمانی که باید صرف برنامه‌ریزی برای تیم ملی می‌شد، از دست برود.اگر بهترین مربی دنیا هم سرمربی تیم ملی شود ولی گروهی از بازیکنان او را قبول نداشته باشند و کمیته فنی هم صلاحیت او را زیر سوال برده باشد، او دیگر کاری نمی‌تواند بکند.حالا به حق باید پرسید، فدراسیونی که هیچ حمایتی از مربی نه چندان نامدارش نداشته و گام به گام او را به لبه پرتگاه سوق داده، در انتظار چیست؟ آیا هیات رئیسه در انتظار معجزه‌ای است که از آستین اسکوچیچ خارج شود؟ او دیگر جایگاهی در تیم ملی ندارد و تمام پل‌ها پشت سر او خراب شده است پس راه بازگشتی برای او نیست.

میرشاد ماجدی چه می‌کند؟

ماجدی از زمانی که سرپرست تیم ملی شد به طور مرتب از سرمربی ایران حمایت کرده است. هر چند گهگاه موضع او با تردید همراه بوده اما همواره اسکوچیچ را سرمربی ایران در جام جهانی دانسته است اما ناگهان در جلسه کمیته فنی به رد صلاحیت اسکوچیچ رای می‌دهد. بعد به عنوان رئیس جلسات هیات رئیسه نمی‌تواند تصمیمی که گرفته شده را جاری کند! آیا این شخص – که برای ریاست قطعی بر فدراسیون نامزد شده است – صلاحیت لازم را برای هدایت تشکیلات فوتبال ایران دارد؟ماجدی یکی از نفراتی است که خودش هم نمی‌داند چه بلایی بر سر تیم ملی آورده و نداشتن اقتدار لازم در جایگاه ریاست فدراسیون، منجر به بروز اختلاف‌ها درباره سرمربی تیم ملی شده است.

وزارت ورزش کجاست؟

وزارت ورزش نباید درباره سرمربی تیم ملی تصمیم بگیرد اما نباید هم دست روی دست بگذارد و شاهد فروپاشی تیم‌ملی با تصمیمات بحث برانگیز هیات رئیسه فدراسیون فوتبال باشد.وظیفه وزارت ورزش، پشتیبانی از تصمیمات قاطع فدراسیون فوتبال درباره تیم ملی است اما در اوضاع و احوالی که هیات رئیسه از یک تصمیم قاطع و سریع بازمانده و نمی‌داند تیم ملی را به کدام سمت و سو می‌برد، حمید سجادی و همکارانش چه اقدامی انجام داده‌اند؟ آیا همچنان می‌خواهند نظاره‌گر تعلل و فرصت‌سوزی فدراسیون باشند؟

فدراسیون فوتبال، تیم ملی را در برزخ بلاتکلیفی قرار داده است. وزارت ورزش باید سریعا نسبت به اوضاع این فدراسیون ورود کند و فدراسیون فوتبال را برای اتخاذ یک تصمیم مناسب برای نیمکت تیم ملی هدایت کند. اگر قرار است مربی خارجی جانشین اسکوچیچ شود، از این کار به صورت مالی و معنوی حمایت کند و اگر قرار است یک مربی ایران روی کار بیاید، بستر این کار را فراهم کند.در اوضاع کنونی که هر روز تیم ملی به دلیل ندانم کاری هیات رئیسه و فدراسیون فوتبال، بیشتر به سمت دوزخ ناکامی پیش می‌رود، وزیر ورزش تنها به گفتن این که “به نظر و دیدگاه فنی فدراسیون احترام می‌گذاریم و نقش حمایتی خود را داریم. ما و دولت در خدمت فدراسیون‌ها و فوتبال هستیم اما مسابقات مهمی پیش رو است. جام جهانی اهمیت زیادی دارد و وظیفه داریم کنار تیم ملی و فدراسیون باشیم و از تصمیمات فنی که می‌گیرند نهایت حمایت را بکنیم،” بسنده کرده و انگار اقدامی عملی در راستای تحقق این وعده‌ها انجام نمی‌دهد.

ابراهیم‌ قاسمپور، سخنگوی کمیته فنی فدراسیون فوتبال به درستی مشکل را بیان کرده است. او می‌گوید “اگر اسکوچیچ مورد تأیید است او را تأیید کنید و اگر نیست، رد شود اما اینکه نمی‌توانند یک تصمیم قاطع درباره اسکوچیچ بگیرند مشکل خودشان است.”