کارگران سربازان اقتصاد مقاومتی هستند

چرا فضای مطالبه گری را به گونه ای ملتهب بسازیم که کمتر کسانی جرات حق گویی داشته باشند؟حاصل این اختناق و خفقان به سود کیست؟آیا اسباب عدم حمایت اقشار از یکدیگر، ازهمگسستگی را بین صفوف جامعه ایجاد نمی کند؟آیا این سکوت، سلامت روانی جامعه و امنیت اقتصادی استان را برای سرمایه گذاری به مخاطره و تعرض نمی دهد؟قریب به دو ماه از اعتراضات متوالی مسالمت آمیز و مطالبات صنفی و حقوق انسانی کارگران آهن ساز اما خودذوب شده گروه ملی و فولاد خوزستان می گذرد

امروز در مقام قول حق مقابل پروردگار جبار و به نمایندگی از طیف گسترده فعالان و موکلین مطالبه گر منطقه تکلیف داریم که ضمن تشکری خالصانه از همه آن حق طلبان شریف که در طول این مدت در برابر هرگونه بی مهری و بی توجهی مسیر خود را فقط و فقط مسالمت آمیز و بر مبنای اخلاق و قانونمداری برگزیدند و همواره علیرغم شرایط سخت و گستردگی آن طیف شریف حق جو ، به گونه ای درد و صدای عدالتخواهی خود را به مقامات مخابره نمایند که هیچ فرصت طلبی امکان رخنه و نفوذ را در آن صفوف منسجم نیافته است و اجازه نداده اند مطالبات صنفی آن قشر شریف به هیچ رنگ سیاسی و غیره ای آلوده گردد، که قطعا این امر دلیلی بر درایت آن قشر زحمتکش و مظلوم است و درجای خود شایسته تقدیر..اما خبر بازداشت تعدادی از کارگران ما و جامعه مطالبه گر استان را به شدت متاسف و نگران نمود تا جایی که مضاف بر ابهامات فوق سئوالات دیگری ایجاد شد:

_آیا سکوت مسئولان به جزء ناچاری برای مطالبه گری در کف خیابان، بستر یا شرایط مناسب دیگری را فراهم و باقی گذاشت؟_غیر از سهل انگاری متولیان امر چه سببی موجب گشت موج این اعتراضات به این همه مدت اطاله یابد و به کف خیابان برسد؟ تا در نهایت، شبکه های منافق و ضدانقلاب برای خوراک یابی و خبرسازی خود، نوعی دمونستراسیونی را از خوزستان جعل و پخش نمایند؟!《اَلکادُّ علی عِیالِهِ کَالْمُجاهدِ فی سَبیلِ الله》و در جامعه ای که دین عزیز آن زمان پرداخت مزد کارگر را قبل از خشکیدن عرق جبین او، تاکید و توصیه نموده است ، آیا تحمل قریب به دو هزار روز (یعنی بیش از ۵سال) زمان کمی است؟و آیا انسانی که نوع اعتراض خود را توانسته است علیرغم گستردگی جمعیت و ضعف امکانات به بهترین شکل مدیریت و کنترل نماید، غیر منطقی یا نابالغ و بی بصیرت است و درک کاملی از وضعیت کنونی جامعه، بحران اقتصادی ، تاثیر اقدامات ضد اسلامی و غیر انسانی حاصل از شرایط تحریم ناجوانمردانه برعلیه کشور ندارد؟!لذا موضوع از دوحالت خارج نیست:

یا این کارگران صاحب حق هستند و لازم است برای ایفای حقوقشان با ضمانتی اجرایی مقابل و متفاوت با آنچه گذشت و مورد قبول از سوی دولت و دستگاهی اجرایی وارد تعامل شد و یا اینکه حق بجایی ندارند و در دو صورت و عند الزوم می شود که با دعوت از نمایندگان معتمد آنان در رسانه رسمی کشور یا استان با تفاهمی خداپسندانه و یا مناظره ای منطقی تحت قضاوت انظار و افکار عمومی قرار داد.بنابراین نه تنها زور و زنجیر بلکه نظر به دستور دین مبین اسلام و بانگاهی به منویات مقام معزز رهبری در خصوص اخلاق اقتصادی و معرفت شناسی کار و کارگر ، اطاله این بحران و عدم درمان و پاسخ صحیح به آن خلاف شرع و قانون است.

در پایان اینجانب به نمایندگی از شورای مشترک فعالان عرب خوزستان و بر اساس رسالت انسانی آن ، با دعوت از تمامی کارشناسان و تشکل های مدنی و اجتماعی دلسوز و صدیق ، فارغ از هر گونه جناح سیاسی یا گرایش قومی، ضمن دعوت آن قشر صبور و غیور به آرامش بیشتر، خواهشمندم نسبت به تشکیل فوری میز گردی کارشناسی برای ارائه راهکار و برنامه های چند زمانه در راستای مشاوره به مسئولان و متولیان امر جهت حل سریع این بحران اقدام شود و کلیه نمایندگان محترم استان در مجلسین را با انسجامی قاطعانه و بیشتر فرا می خوانیم