طارق ها را دریابیم!!

یکی از دستاوردهای عظیم واز ابداعات زیبای دین مبین اسلام مساوات وبرابری است در تعالیم اسلامی بر این مقوله هم در قرآن مجید وسنت پیامبر وهم در سیره اهل بیت فراوان است به طور مثال در عهد نبی اکرم اسلام بیشترین افرادی که رسالت نجات بخش ایشان را با جان دل پذیرفتند بردگان یا به اصطلاحی کسانی که در خدمت اعیان قریش بودند همچون بلال حبشی ،یاسر وسمیه،عمر و….وپس از هجرت پیامبر به یثرب ایشان در خانه کارگری سکونت کرده اند وبر دستان پینه بسته کارگر بوسه زده و فرمودند این دستی است که آتش جهنم هرگز ان را نخواهد سوزاند 

در سیره ائمه اطهار نیز نمونه های بسیاری بودند از کارگرانی که علاوه بر زجر و زحمت زندگی هم رکاب وهم پای با حق وحقیقت بودند ودر تاریخ نامشان جاویدان ماند ،در تاریخ اسلامی ایرانی نیز کارگرانی که توفیق همراهی در واقعه کربلا باامام حسین را از دست دادند با همراهی و متابعت مطالبه گران به خون اهل بیت هم قسم شدند و حماسه ای درتاریخ آفریدند درطول تاریخ واگر بگویم در تمامی انقلاب ها شاید اغراق نکرده باشم که سر دمداران تمامی انقلاب هادر تاریخ کارگران بودند از انقلاب دهقانان در عصر رنسانس تا انقلاب فرانسه کارگران سهمی اساسی دراتفاقات تاریخی داشته اند در تاریخ معاصر نیز سهم این قشر زحمت کش قابل اقماض نیست به طوری که رد پای کارگران را در بیشتر انقلاب ها میتوان یافت انقلاب اسلامی ایران نیز مستثنی از مقوله نبوده وکارگران در به ثمر رساندن این شجره طیبه سهمی اساسی دارند

متاسفانه امروزه وضعیت کارگران کمی ناخوشایند است و کم لطفی های فراوانی در حق این زحمت کشان از سوی برخی مدیران صورت میگیرد که نمونه بارز ان را میتوان در کارگران هفت تپه و گروه ملی یافت که اوضاع نامناسبی را سپری میکنند کارگرانی که با کمترین امکانات و شاید بدون هیچ گونه امکاناتی چرخ اقتصادی شهر یا استان ویا حتی ممکن است کشوری را بچرخانند نباید اینگونه با آنها معامله شود که شرمنده خانواده خود باشند کارگر شریفی که زحمت فراوانی رامتحمل میشود تا شاید بتواند سفره خانواده خود را با ناجیز ترین اشیا سرسبز نگه دارد

کارگران فراوانی داریم که بافداکاری و رشادت خود ماندگار شده اند و یاد انها در اذهان باقی ماند اما سیره ها متفاوت است و طارق چیز دیگری است کارگری از جنس محرومیت کارگری از دیاری که خطوط نفت از آن میگذرد اما سهم ان از این خطوط آه وحسرتی در دل کارگری که دود صنایع فولاد رااستنشاق میکند اما حسرت ان را در نهان خود طارق کارگر دهیاری قلعه چنعان است که با قواصی در عمق فاضللاب فرو میرود تا آب باران وگرفتگی فاضلاب خانه همشهری وهم محله ای او را غرق نکند شاید طارق این اولین بارنبوده و قطعا آخرین بار نخواهد بود که فداکاری انجام دهد اما آیا ما در قبال این فداکاری ها چه عکس العملی انجام داده ایم آری طارق بیماری ،حساسیت ،و درد را به جان‌خرید تا ما در آسایش باشیم آری طارق از خود گذشت تا ما باشیم آیا ما طارق را درمی یابیم هرگز طارق وطارقها را در نمی یابیم

سید محمد موسوی

۱۳۹۷/۹/۸