شایسته سالاری یا دلال سالاری؟ / غریب واحدی پور

در آخرین دقایق مانده به اتمام یک هفته کاری دوستی متخصص,دلسوز,صاحب تجربه و خوش ذوق از راه رسید و درد روح و جان او از برخی نابسامانی ها بویژه در خصوص نحوه عملکرد برخی نمایندگان و گزینش مدیران بغض او را ترکاند,بطریقی که به اتفاق چند نفر از همکاران دقایقی سراپا گوش شنوای نطق شقشقیه جانسوز او شدم;

اینگونه سخن آغاز کردند,متأسفانه اکنون ملاک سنجش عملکرد و انتخاب مدیر,نماینده و غیره نه توان علمی و برجستگی های ادراکی و فنی به منظور انجام وظایف محوله بلکه برخورداری ازشبکه ارتباطی اثر گذار برای دلالی است.هرگز فراموش نمی کنم,چندسال قبل دوستی از شورای شهری در استان خوزستان برای انتخاب شهردار شهر از من مشورت خواست,پس از بررسی های دقیق فرد جامع الشرایطی را به او معرفی کردم.ابتدابسیارهم از حسن انتخابم خرسند ومتعجب شده بود.ولی هنگام تصمیم گیری نهایی از شهر دیگری فردی را آوردند که علاوه بر حقوق و امکانات جانبی فراوان در شهر محل سکونت هم خودرویی در اختیار خانواده او گذاشتند.تازه پس از مدتی با به ارمغان آوردن مبالغ هنگفتی بدهی برای شهرداری عذرش را خواستند.دردناک تر اینکه فرد موصوف فقط بواسطه قدرت لابی گری صرفنظر از سایر صفات و خصوصیات بر گزینه معرفی شده من که دلال نبود ولی در عوض برخوردار از تخصص,وجدان کاری,دلسوزی و از آن مهمتر مظهر پاک دستی بود,ترجیح داده شده بود.

فراتر اینکه,برخی نمایندگان برای رضایت هوادارن صاحب رأی خود نسبت به تعیین تکلیف پست های سازمانی متناسب با وزن و میزان رأی فرد خیلی مانده به انتخابات اقدام می کنند.عجیب ترآنکه در این تصمیم گیری منافع سیستم نادیده انگاشته شده و در راه کسب رضایت شکاچیان قدر فرصت ها هر حقی را ناحق,هر قانونی را نقض و حتی بر خلاف بدیهی ترین اصول گاهی در انتصابات درون سازمانی رده های تخصصی سازمان ها هم دخالت و مدیران را بطور کامل مسلوب الید می کنند.ازاینرو, در انتخابات مجلس صلاحیت علمی,فنی و ادراکی کاندیداهای ورود به مجلس اگر هم هنوز گاهی اندک اهمیتی دارد.پس از اثبات قدرت دلالی و واسطه گری در گرفتن بودجه,پست های سازمانی و رایزنی های ویژه برای رفع مشکلات متنوع هواداران برجسته مورد ملاحظه قرار می گیرند.و…

خوب که دقت کردم, متوجه شدم که این دوست درد را درست تشخیص داده است.سیستم معیوب و دلال پرور است.مردم هم مجبور به گزینش دلالان هستند.چون قانون کمرنگ شده است.چه بسا تحریک بیش از اندازه طوایف برای داشتن کاندیداهای اختصاصی جهت نمایندگی مجلس دهم هم در این چارچوب قابل توجیه باشد.ِاما بدیهی است که رفع این معضلات جز تمکین به قانون و پاسخ به تمام مطالبات ونیازهای مردم از طریق توسل به قانون قابل تصور نیست.صدالبته اگر کاسبان عدم شفافیت و بی قانونی بگذارند.دین,انقلاب و میهن پاینده باشند.

غریب واحدی پور