ناگفته های زجر یک میزبانی و برد شیرین در روز بارانی

عباس علوانی : شاید کمتر تیمی در دنیا بتوان یافت که مشکلات ونگرانی های روزمره ی مجموعه ی استقلال ملاثانی را داشته باشد.این را از هفته ی پیش در برخورد بامدیران این تیم مشاهده کردم،که نگرانی واسترس میزبانی بازی پیش رو را داشتند.
جالب تر اینکه نگرانی شان زمانی بیشتر شد که متوجه شده بودند دو بازی پشت سرهم راباید میزبانی کنند! و تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل.

چرا باید تیمی در شهر خود بی خانمان باشد،و یک ساعت قبل از بازی تکلیف ورزشگاه مشخص شود.(البته با وساطت وپیگیری تنها نماینده ی مردمی حوزه انتخابیه .به دو دلیل نام نمی آورم.
۱.عدم تبلیغ برای نماینده.
۲.آن یک نماینده ی همیشه پیگیر را همه می شناسند.)

براستی تیم ملاثانی تاکی باید آواره ی ورزشگاه‌های مختلف استان باشد؟
مگر تجهیز ورزشگاه ملاثانی چه هزینه ی هنگفتی برای ورزش استان دارد،که تا کنون نتوانسته اند آن را مجهز کنند؟

به هر حال تیم شایسته ای مثل استقلال ملاثانی که بارها خود را در سطح اول فوتبال کشورمقابل تیم‌های مجهز و سرمایه دار ثابت کرده است نباید اینگونه مظلوم واقع شود.زجری که مدیران این تیم می کشند ،در هیچ مجموعه ای نمی توان دید، واین شاید یک دلیل بیشتر نداشته باشد ،عشق به ورزش.
ا
مروز ناگفته های زجر یک میزبانی، با بردی شیرین در روز بارانی به فراموشی سپرده شد، منتها بی شک در ادامه ی مسیر، مسئله ی میزبانی دامن این تیم و شاید ورزش استان را خواهد گرفت.

کلام آخر اینکه بارها و بارها ،و از طرق مختلف عدم توجه لازم از سوی مدیران ورزش استان به این تیم شایسته و نیز عدم حمایت مالی شرکت‌های دولتی یا غیر دولتی ،مورد انتقاد و بحث قرار گرفته است ،که تاکنون متاسفانه بی نتیجه مانده است.

لیکن به عنوان یک هوادار از مسئولین استانی تقاضا دارم این بار نه برای ورزش ،که برای طرفداران و شهروندان محجوب شهرستان باوی که همیشه پایبند به انقلاب و ارزش‌های آن بوده اند هزینه کنید ،جای دوری نمی رود.

*هوادار استقلال ملاثانی