فرشته های که میسوزند تا امید نسوزد…

فرشته های که میسوزند تا امید نسوزد… اراده ای بلندتر از زبانه های شعله آتش دارند و همت شان مانند رود جاریست…ایثارشان خشم آتش را به خاکستر تبدیل میکند و فداکاریشان از سوز حادثه می کاهد…آرامش شان لحظه های پر اضطراب را تسلی می بخشد و خشم شان لهیب آتش را فرو می نشاند…آنها تنها کسانی هستند که می‌توانند امید را از درون شعله و دود ببیند و امید به زندگی را از زیر خاکستر خارج کنند…اینان مردان هستند که در محل اطفا شجاعانه و بی دلهره بجنگ گرمای آتش میروند و با عشق ، آرامش را به قلب های نگران می بخشید… نام «فرشته نجات» زیبنده آنهاست که با گذشتن از جان شیرین خود ، زندگی میبخشند… هفتم مهر روز تجلی ایثار ، شجاعت ، عشق و ایمان بر آتش نشانان گرامی باد…تقدیم به همه آتش نشانان علی الخصوص دوست خوبم ، مهندس محمد داودی…

صادق تمیمی

۷ مهر ماه ۹۸