عملکرد دولت تدبیر و امید در خوزستان ،دستاوردها و چالش ها

در بررسی و نقد عملکرد دولت ها در حوزه اجرایی و نیز جهت گیری های کلی به دو گونه می توان اقدام نمود نخست اینکه براساس نگاه آرمانی صرف و با اتکا به امکانات خیالی است که معمولا این روش موجب شکست قیاس و در نتیجه اغوای افکار عمومی خواهد شد.اما اسلوب دوم نقد و بررسی را کارکرد دولت برمبنای واقعیت های موجود و نیز با امکانات واقعی، هم سنگ و هم تراز خودش که بدون تردید منجر به کسب نتایج بهتر و دستیابی به تجزیه و تحلیل قابل قبول می گردد.بویژه در استان خوزستان که متاسفانه در سال های گذشته در بخش توسعه متوازن و فراگیر دچار آسیب های جبران ناپذیری در حوزه های اجتماعی ،سیاسی و اقتصادی شده است.

اگر بخواهیم دولت را با شرایط مدینه فاضله مورد مطالعه قرار دهیم و به روش اول با دولتی آرمانی، آزادی خواه که مردمی بی دغدغه و جایگاهی برتر در جهان و نیز مطابق شعارهای جناب روحانی در انتخابات 24 خرداد  مقایسه کنیم یقینا این معیار فاصله بسیار طولانی و حتی شاید غیر قابل تصور را نشان خواهد داد.اما اگر دولت فعلی را با دولت قبل که یک دولت پرحاشیه و بی اعتنا به مبانی منطقی ،قانونی و علمی حکمرانی بود معلوم است که عملکرد مناسب و خوبی داشته است.

بر این اساس و قیاس است که می‌گویم این دولت موفق است و عملکرد مناسب و قابل دفاعی دارد. ایران یک کشور بزرگ و با پتانسیل بالا است ، با انرژی کم و دست دست کردن نمی‌توان این سرزمین را یاری داد.البته این دولت بویژه مدیریت عالی سیاسی و اجرایی استان باید زمان را مغتنم بشمارد درست است که دولت عملکرد یک ساله‌ی خوبی از خود نشان داده است، اما نباید فراموش کرد که کار زیاد است. این دولت نباید با با بهانه‌ی این که حالا فرصت دارد کم کار کند؛ چراکه می‌ترسیم چشم بر هم بگذاریم و فرصت بگذرد.

مشکل مااین است که همه را با خط کشی خودمان می‌سنجیم. خود امام (ره) یک بار فرمودند مگر من شاقول اسلام هستم که اسلام را با من می‌سنجید، حالا این حرف را باید به برخی از دوستان سیاسی گفت. یکی از بهانه‌های آنها عدم تبری جویی وزیر و روسایش از سران فتنه است. آخر مگر می‌شود هر کس هر چه می‌گوید ما پشت آن بلند شویم و بگویم تبری می‌جویم؟