تابستان ، اوقات فراغت ، تصادف در شیبان! / رضا کریدی زاده

چهارشنبه ۱۳۹۵/۴/۲۳ ساعت ۶ بعد از ظهر بود در مسیر جاده اهواز – ملاثانی – شوشتر با خودرو شخصی خود در حرکت بودم … روبروی شهر شیبان، در اتوبان اصلی جمعیتی جمع شده بودند ، حدس زدم تصادفی رخ داده است، زیر لب دعا کردم “فی الحدید و لا فی الارواح” سرعت خودروی خودم را […]

چهارشنبه ۱۳۹۵/۴/۲۳ ساعت ۶ بعد از ظهر بود در مسیر جاده اهواز – ملاثانی – شوشتر با خودرو شخصی خود در حرکت بودم … روبروی شهر شیبان، در اتوبان اصلی جمعیتی جمع شده بودند ، حدس زدم تصادفی رخ داده است، زیر لب دعا کردم “فی الحدید و لا فی الارواح” سرعت خودروی خودم را کمتر کردم نزدیکتر که شدم دوچرخه مچاله شده کوچکی را بر زمین افتاده دیدم و کودکی روی زمین دراز کشیده !!! بسیار متاثر و شوکه شدم و ملتمسانه از خداوند برای سلامتی این طفل معصوم دعا کردم .

8400_635998005868924150_l

در نگاه اول نکته ای که نظرم را به خودش جلب کرد این بود که اقدامات اولیه امداد و نجات توسط جمعیت حاظر رعایت نشده بود ، جمعیت دور بچه مصدوم را گرفته بودند و مانع از رسیدن اکسیژن لازم به این کودک شده بودند و از طرفی امبولانس اورژانس جاده ای نیز هنوز خود را به صحنه نرسانده بود! متاسفانه فردای ان روز خبر فوت این کودک معصوم و زیبا قلب همه ما را جریحه دار کرد و متاثر شدیم ، نامش محمد سلامات از اهالی شهرک طالقانی شیبان است. یک لحظه حال و روز پدر و مادر بیچاره این کودک را تصور کردم ، چقدر تلخ و جان گداز بود و تصورش خیلی سخت … این اولین و اخرین کودکی نیست که بدین صورت از بین ما میرود و داغش بر دل پدر و مادرش میماند.

 تابستان است و مقوله اوقات فراغت

با تعطیلی مدارس در تابستان زمان اوقات فراغت کودکان و نوجوانان آغاز میشود ، در این دوره زمانی انسان در سن و سالی قرار دارد که اوج انرژی و جنب و جوش اوست و این انرژی باید با انجام فعالیت های فیزیکی سالم و مفرح تخلیه شود که این کار باعث پرورش جسم و عقل او خواهد شد. لازمه این گونه فعالیت ها؛ امکانات ورزشی جهت تخلیه این انرژی است که متاسفانه در شهرهای شهرستان باوی سرانه محیط ورزشی برای جوانهای ما خیلی ناچیز است و بدور از استانداردهای لازم است . سوال : کودکی که علاقمند به دوچرخه سواری است نباید پیست مخصوص این کار برای او تهیه شود تا مجبور نشود در اماکن خطرناک اقدام به این کار مفرح ورزد ؟ و یا سالانه رودخانه کارون در فصل گرما و تابستان شاهد شنا و تفریح جوانان و نوجوانان منطقه است.

کاری بسیار خطرناکی که متاسفانه همواره شاهد به کام مرگ و غرق شدن جوانانی بدینوسیله هستیم . شهرستان باوی با این وسعت زیاد و جمعیت بالا و جوان آن فاقد استخر ابی برای تفریح مردم در رده های سنی مختلف است ، و انها مجبور هستند تفریحات خود را به رودخانه کارون ببرند، بدون توجه به عواقب خطرناک و الودگی اب ان . متاسفانه در زمینه های فرهنگی و تفریحات جوانان بیشتر عامل تنبیه مشاهده میشود تا پیشگیری و درمان و اموزش … برای مثال، اگر در شهرهای شیبان ، ویس و ملاثانی پیست ویژه موتور سواری وجود داشت لازم نبود موتور بگیری در سطح شهر راه بیاندازیم جوانان علاقمند به موتور سواری انرژی خود را در پیست های مخصوص این گونه تفریحات تخلیه میکردن و لزوم خطر کردن و تردد در سطح شهر در انها دیده نمیشد که با مراجعه کردن به امارهای مرگ و میر ناشی از تصادفات موتوری گواه عمق فاجعه انسانی را نشان میدهد که با ایجاد این گونه پیست ها در سطح شهرها قطعا میتوان به صورت چشم گیری این گونه تصادفات را کاهش داد. به راستی متولیان اوقات فراغت در شهرستان باوی چه کسانی و کجا هستند ؟ اصلا شهرستان باوی متولی در این زمینه دارد ؟

رضا کریدی زاده