ماندلا و موگابه دو میراث متفاوت!

سعید یاسینی :نلسون ماندلا و موگابه هردو شباهت های زیادی بهم داشتند . هر دو علیه استعمارگران سفید پوست مبارزه کردند، هر دو بهترین سالهای عمر خود را در زندان گذراندند ، هر دو پس از پایان استعمار و حاکمیت سفید پوستان در راس حاکمیت کشورهای خود قرار گرفتند ، اما زیمباوه ی موگابه پس از وی تبدیل به یک دولت ورشکسته شد و افریقای جنوبی گرچه با مشکلاتی روبروست ولی کشوری معتبر است. چرایی وضعیت این دو کشور را باید در تفکر ، روش و نگاه این دو باید جستجو کرد.

ماندلا پس به قدرت رسیدن ، بخشید و اما فراموش نکرد . اما موگابه نه بخشید و نه فراموش کرد. حدود ۷۰ درصد زمین های زیمباوه در اختیار سفید پوستان بود ، موگابه از آنها سلب مالکیت کرد یا آنها را اعدام کرد ، پس از آن کشاورزی زیمباوه رو به ورشکستگی نهاد. موگابه تشنه قدرت بود و ۴ دهه تا سن ۹۱ سالگی بر راس قدرت ماند .اما ماندلا روش های مسالمت امیز و دموکراتیک را در اداره امور در پیش گرفت . از قدرت قبل موعد مقرر کنار رفت . خط و مش های ماندلا چنان موثر بود که حتی جانشینان وی روش های دموکراتیک را در پیش گرفتند ، وی هرگز مخالفان خود را سرکوب نکرد ، اما موگابه به مخالفان خود گفت ؛ ناراحتید خود را دار بزنید . وی پس از ۴ دهه حاکمیت به اجبار ارتش کنار رفت ، اما کشوری ورشکسته با اقتصادی ویران برجای نهاد ، اما افریقای جنوبی اکنون دارای جایگاه معتبر بین المللی است که از روش های حاکمیت دموکراتیک برخودار است. میراث موگابه انقلابی و تشنه قدرت دولتی ویران ، اما میراث ماندلا با روش های مسالمت آمیز دولتی با ثبات و معتبر است.