برای اهواز عزیزم اسکیت حمل خودرو – (قسمت دوم)
تعدادی از دوستان عزیز راجع به یادداشت برای اهواز عزیزم (قسمت اول) مطالبی ارسال کردند که از زوایای مختلف به موضوع اخلاق پزشکی نگاه کردند که حائز اهمیت فراوان است؛ همه این نظرات را در کانال تلگرامی خود منتشر کردم. دریکی از این یادداشتها جناب آقای سید غلامرضا شریفی به موضوع عجیب و تأسفآوری اشارهکرده […]
تعدادی از دوستان عزیز راجع به یادداشت برای اهواز عزیزم (قسمت اول) مطالبی ارسال کردند که از زوایای مختلف به موضوع اخلاق پزشکی نگاه کردند که حائز اهمیت فراوان است؛ همه این نظرات را در کانال تلگرامی خود منتشر کردم. دریکی از این یادداشتها جناب آقای سید غلامرضا شریفی به موضوع عجیب و تأسفآوری اشارهکرده است: «چندی پیش که پدر مرحومم را در بیمارستانی در اهواز بستری نمودم پس از ترخیص در صورتحساب مبلغی را مشاهده نمودم که بهظاهر هزینه یکی از ابزارهای بخش است. وقتی دلیل را جویا شدم؛ مسئول بخش گفت آن وسیله را پدر سالمند شما در حالت نیمه هوشیار شکسته، صرفنظر از صحتوسقم اینکه آن وسیله را کی شکسته؟ اما آیا به نظر شما این نحوه تعامل درست است؟»
در جریان سفر به شیراز برای بازدید ارگ کریمخان زند رفتیم. همان حاکمی که لقب «وکیلالرعایا» را برای خود انتخاب کرد؛ نه پادشاه و نه حتی وکیل الدوله! در مسیری که منتهی به پارکینگ خودروها میرسید؛ وانت نیسان یدک کشی را دیدم که یک دستگاه پراید را یدک کرده است. زیر چرخ جلوی سمت راننده سازهی چرخداری را مشاهده کردم که تاکنون ندیده بودم. ماشین خود را متوقف کرده و از پلیس جوانی که کنار راننده یدکش نشسته بود پرسیدم این وسیله چیست؟ گفت: این اسکیت حمل خودرو است. گفتم: در شهر ما از این وسیله برای حمل خودروها استفاده نمیکنند. گفت: در شیراز به ما دستور دادند خودروهایی که غیر مجاز در اماکن توقف کردند و ترمزدستی را کشیده و ماشین را در دنده گذاشتند به خاطر آسیب نرسیدن به خودرو هنگام یدک آنها، حتماً اسکیت زیر یکی از چرخها جلو بگذارند. گفتم: اجازه میدهید از این وسیله عکس بگیرم. اوج کرامت انسانی را از زبان این پلیس جوان شنیدم. گفت: حاجآقا عکس بگیر اما شماره ماشین در عکس شما نیفتد؛ ما قصد آبروریزی راننده این خودرو را نداریم!
شما میدانید وقتیکه ماشین خود را متوقف کرده و ترمزدستی را بکشید چرخهای عقب را قفل میکنید؛ و هنگامیکه آن را در دنده میاندازید عملاً چرخهای جلو در حالت بالانس هم قفل میشوند. اگر به همین حالت جلوی خودرو را بهوسیله یدککش بلند کرده و بکشند؛ چرخهای عقب که بهوسیله ترمزدستی قفل شدند روی زمین کشیده شده و به لنتها و لاستیکهای عقب آسیب وارد میگردد؛ و اگر عقب ماشین را بهوسیله یدککش بلند کرده و بکشند؛ چرخهای جلو که بهوسیله دنده قفل شدن روی زمین کشیده شده و به گیربکس و موتور ماشین آسیب وارد میکنند. تنها راه حمل خودرویی که در دنده باشد و ترمزدستی را کشیده، این است که چرخهای جلو را از حالت بالانس خارج کنی. اینجاست که اسکیت را زیر یکی از چرخهای جلو میگذارند و چون ارتفاع پیدا میکند، دیگر چرخ جلو آزادشده و به چرخش میافتد و سپس ماشین را از عقب خواهند کشید. کاری که در شیراز آن را دیدم. امروز برای اینکه مطمئن شوم در اهواز آیا از این وسیله برای کشیدن خودروهای مردم استفاده میکنند یا خیر؟ با چند راننده یدککش صحبت کردم آنها گفتند اصلاً همچون وسیلهای در اهواز استفاده نمیکنیم. تنها ارفاق آنها به مردم این است که جلوی ماشین را میکشند تا آسیب فقط به لنت و لاستیکهای عقب برسد و نه گیربکس!
نتیجهگیری:
۱- اسکیت زیر چرخ خودروی متوقفِ متخلف میگذارند تا آسیب به خودرو وارد نکنند.
۲- پلیس جوان به من اجازه نداد از جلوی ماشین عکس بگیرم مبادا شمارهاش بیفتد و آبروی رانندهاش ریخته شود.
اما به نظر من مهمترین نکته آنجا است که پلیس جوان گفت: در شیراز به ما دستور دادند … اسکیت زیر چرخ جلو بگذاریم. از شما می پرسم: چه کسانی دستور میدهند؟ چرا ماهیت دستورات آنها متفاوت است؟ آنهایی که در اهواز دستور میدهند چه تفاوتی با همترازان خود در شیراز دارند؟
اهواز – لفته منصوری
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۰