تعطیلات ، تولید و اشتغال!

انتقاد و خرده گیری اخیر حضرت آیت الله مکارم شیرازی به زیاد بودن روزهای تعطیل و مناسبت های دیگری که به نظام آموزشی حوزه های علمیه (و دانشگاه ها)، لطمات فراوان زده است، موجب گردید تا دغدغه های کهنه و کاستی ها و سستی ها در روند سامان بخشیدن به روزهای تعطیلات کشوری را در قالب فرازهای زیر بیان نماید:

۱_ متاسفانه فضای انتفاد و اعتراض حتا به موضوعی خُرد، به گونه ای تنگ شده است که منتقدان مترصد آن هستند تا دغدغه های خویش را از زبان افرادی شاخص بشنوند و حاشیه امنی مهیا ببینند سپس به واگویی انتقادها بپردازند.

۲_ متاسفانه مجموع سیاست های نوشته و نانوشته و اقداماتی که مجال طرح آن نیست، حال و روز مراکز آموزش عالی و حوزه های علمیه را در نزدیک به چهار دهه گذشته، به وضعیت نامطلوب کنونی کشانده است انچنان که جبران آن نیازمند بازگشتی دوباره به گذشته و بازخوانی روش ها و سیاست ها است.

۳_ درد کهنه روزهای تعطیل به جهت زیاد بودن روزها، متمرکز شدن تعطیلات در بازه های کوتاه، چرخش تعطیلات سال قمری در نسبت با سال شمسی، ناهماهنگی تعطیلات قمری و شمسی با سال مسیحی، موجب شده است تا صدمات جبران ناپذیری به چرخه کار و تولید و بهره وری و اشتغال و سرمایه گذاری وارد گردد و به رغم آگاهی کامل قانونگذاران ادوار مجلس شورای اسلامی به اسیبهای تعطیلات، هنوز چاره ای برای آن اندیشیده نشده است.

۴_ علت این سردرگمی به معیوب بودن نظام و مراکز تصمیم گیری و انواع تعطیلات برمی گردد. تعطیلات کشوری را می توان به سه نوع تعطیلات انقلابی و مذهبی و ملی دسته بندی نمود.با دو نوع اول هیچ فردی انتقادی ندارد ولی تعطیلات ملی از جمله تعطیلات نوروزی همیشه مورد انتقاد بوده است تا آنجا که گمان می رود مشکل منتقدان، بزرگداشت عید نوروز است و نه تعطیلات آن.

از سوی دیگر متمرکز بودن تصمیم گیری از یک سو و متعدد بودن افراد رسمی و غیر رسمی برای تصمیم گیری پیرامون تعطیلات مذهبی مانع از حل ریشه ای مشکلات در نظام تعطیلات و فرح بخش نگه داشتن و لذت بردن از تعطیلات شده است. از همین رو، تعطیلات در کشور ما با تصادفات جاده ای ، تعطیلی ادارات و چرخه تولید و توقف فعالیت اقتصادی همراه شده است.

۵_ پیشنهاد روشن نگارنده آن است که تعداد روزهای تعطیل ملی و مذهبی و انقلابی کاهش پیدا کند و با هدف استفاده از تعطیلات برای سفرهای ارزان، ترویج ایرانگردی و گردشگری و رونق کسب و کار ، تمرکز و فصل و روزهای تعطیل ساماندهی گردد.

نگارنده بر این باور است که انتقادهای افراد دلسوز و موجهی مانند آیت الله مکارم شیرازی و یادداشت هایی مانند آنچه که خوانندگان در حال خواندن آن هستند، نه تنها هیچ تاثیری در بهبودی و ساماندهی روزهای تعطیل ندارد بلکه روزهای تعطیل، سال به سال افزونتر و پر خطر تر می گردد و نه تنها موجب نشاط و سرزندگی شهروندان نمی شود بلکه زمینه رکود اقتصادی را فراهم می آورد.

دکتر حسن دادخواه