۸۰ سال تماشاگر بودید ؟!

خالد لویمی : در یکی از قسمت‌های سریال black mirror سیستم قضایى شهر، شیوه ى خاصی براى مجازات یک جانى و کودک کُش بکار گرفت این مجرم در حالی که همسرش، کودک ربوده شده را شکنجه می داد با لذتِ تمام ، فیلم برداری می کرد و از این تماشاگری بشکل مستانه ای می خندید حال اما پس از دستگیری، نوبت او شده است به مردم شهر آموزش می دهند فقط تماشاگرِ مجازاتش باشند
آنها هم در قبال التماس های کمکش با موبایل هایشان فیلم می گرفتند و تماشا می کردند.

تماشاگری، زمانی که پای امری اخلاقی مثل ظلم و تجاوز و تحقیر باشد تناسبی با مفهوم انسانیت ندارد این روزها با عملیات “طوفان الاقصی”مباحثی چالشی در حوزه ی افکار عمومی در حال شکل گیری ست اینکه چرا مبارزان فلسطینی بدین شکل عمل می کنند و جالب آنکه همان دوربین هایی که قتل ۳۰ هزار کودک فلسطینی توسط رژیم صهیونیستی را ضبط می کردند

الان هم تصاویر قتل و اسارات و شکنجه ی اسرائیلی ها را منعکس می کنند اما در آنزمان کودک کُشی ها ، اسارت ها و عقوبت های جمعی این رژیم علیه فلسطینی ها را دفاع مشروع اعلام می کردند و اینک عملیات مبارزان فلسطینی را بعنوان جنایت علیه بشریت و تروریسم منعکس می کنند جالب تر از همه ، خودِ رژیم صهیونیستی ست؛ ۸۰ سال از تماشای جرم و جنایت خود لذت می برد اما اینک که گرفتار اسارت و قتل و شکنجه شده لباس مظلومیت بر تن کرده است هر چند ممکن سیستم عادله ای در نظام بین الملل نباشد اما وجدان عمومی در حال مجازات آنان است .

نمی شود فاعل و تماشاگر ظلم و جنایات خود و دیگران باشیم و مجازات نشویم در این حالت انسانیت و بی گناهان به کجا پناه ببرند؟