پرتاب یک نیزه!

عارف خصافی : دیده ام آن هنگام چگونه محکم چنگ می زند؟! انعطافی که از گرفتن آن قدرت، نمایان بود.گوئی از قوای تنومند قهرمان بزرگ در صحرایی خشک و با لب های تشنه گرفته است.

رفت و برگشت ساعد دست او و آماده شدن برای یک پرتاب نیزه ، درخشندگی را به تلآلؤ برده بود.پرتابی که بی شک سدهای فسیل شده را خواهد شکافت تا افتخاری را در جهان ثبت کند.

هاشمیه متقیان ؛دو واژه است و معنایی با محتوای بسیار بالا به زیبایی زیبای ایمان است.نشانی در قالب یک تغییر با شکستن تمامی سدهای بی تدبیری می باشد.واژه هایی پرقدرت از بهترین و زیباترین انسان ها گرفته شده است که تشنگی را در طول تاریخ برای خود ثبت کرده بودند و اشک ها را تاکنون نیز جاری ساخته.

لب های تشنه ی افتخار که با ایمان به یک عشق حقیقی عجین شده است. عشقی که در الگوی مقاومت بر تشنگی را اسوه قرار داد و مکتبی در مقاومت و صبوری و ایستادگی در تشنگی برای خود رقم زده است.تنها تفاوت این دو واژه در دست و پای او است

دستان او تمامی قدرت پاهایش را به قرض گرفته تا پرتابی بر پیکر فسیل شده را رقم زند.و ثبت کند تا شاید بتواند جرعه ای از آب افتخار را برای زادگاهش هدیه کند.زادگاهی که در انتظار رحمت یک قطره مهربانی مانده است.

پرتاب کن ای دوست
چنین غره شود یاری

که حاصل می شود چشمه
که آبی هم از آن جاری

جهان حیران بگشت مبهوت
از آن نیزه که میکاری.