قلم و کتاب به جای تفنگ

هادی امین جلالی : هر روز در شهر من صدای نابهنجار تفنگ در مناسبت های مختلفی،ازمراسم فاتخه خوانی گرفته تا عروسی ودرگیر های بی ارزش،ارامش وزندگی مردم را سلب کرده است. وبماند که این اعمال غیر مدنی از نظر روان شناسی چه تاثیرات منفی بر کودکان دارد.
متاسفانه این اعمال به شکل عادت در آمده که بعضی ها این ناهنجار هارا به عنوان یک موروث به گذشته پدران و اجداد پیوند می زنند واز بوی باروت تفنگ به وجد می آیند والبته محرک این احساسات وعواطف در مردم، اکثرا همان یزله ها وهوسه هاست که احساسات را دو چندان می کند .هر چند عده ای نسبت به این کار ها انتقاد می کنند اما خیلی زود فراموش می شود و گویی نه دیروز کسی کشته شده ونه نا هنجاری صورت گرفته است.آیا حل این معضل غیر مدنی مشکل است؟آیا خدای نکرده پشت این اعمال جاهلانه دستان خبیثی وجود دارد که نمی خواهند این معضل حل شود؟
چرا متفکران ما در حل این مشکل اجتماعی وفرهنگی غائب هستند یا اگر باشند اثر کمتری دارند ؟چرافقط حرف می زنیم وبا تئوری های عریض و طویل خود که فقط دهن پرکن است تا حل مشکل، چاره سازی نمی کنیم، یا نمی خواهیم در صحنه باشیم و مشکل ویا مشکلات راحل کنیم. نقش روشنفکر ما کجاست، اگر از ضعف قانون دم می زنیم وبر خرابه های رسومات منفی قبیله، آواز جغد را تکرار می کنیم، بدون شک بدتر از این اوضاع را هم باید منتظر باشیم.چرا روشنفکر ما با قلم اش روشنگری نمی کند ؟آیا منتظرند که دولت ها مشکل را حل کنند؟
مضیف های ما در کدام جهت فرهنگی تلاش می کنند ؟آیا ضرب المثل المجالس مدارس است دراین مجالس چه درسی داده می شود؟چرا درس این مجالس تاثیرش از افکار رو شنفکر ما قوی تر است عیب در کجاست؟گفتار از اساطیر گذشتگان و….. جهت جلب نظر ها به جای تعریف ازقلم سازنده ، وکتاب، آیا لذتش ، بیشتر است ؟

آیا وقت آن نرسیده به جای تفنگ، قلم بدست بگیریم وکتاب بخوانیم ؟قلم، مصدر آگاهی است.قلم افق اندیشه ها را باز ،و ابداع وابتکار را قوی تر می کند .خداوند سبحان در قرآن کریم سوره ای به نام قلم دارد زیرا قلم سازنده از نکات مثبت تعقل انسان است.جهل وتعصب از نکات منفی است .
امروزه جوامع با فرهنگ را با کتاب وقلم سنجش می کنند به قول یکی از بزرگان جوامعی که کتاب نمی خوانند خیلی زود گول می خوردند.ما ملت خواندن هستیم باید به قلم اهمیت بدهیم.همنطوری که برای تغذیه اجسام مان تلاش می کنیم از تغذیه عقول مان غافل نشویم .
زیرا ما در عصر معلومات و عصر تکنولوژی وارتباطات زندگی می کنیم.بیاییم زندگی را یک بار دیگر تعریف کنیم در خواندن کتاب وارزش دادان به قلم و گفتگو های سازنده، ودر مجالسی که جز تکرار ، عادات وتقالید منفی، و خروجی آنها جز فرهنگ های مرده ای نیست، پرهیز کنیم.آیا در بی نظمی ها، وناهنجاریها حضوری از روشنفکر در حل مشکلات به شکل های مدنی صورت گرفته است؟ یا فقط حسرت می خوریم واشک می ریزیم واین اعمال زشت غیر مدنی را بعد از مدتی فراموش می کنیم.
خطاب من به جوانان خوش فکر است معرفت های زندگی را با قلم وکتاب خوانی توانا کنید ودر پیشرفت جامعه نو اندیشی کنید .شعار همه ما قلم وکتاب به جای تفنگ باشد .