تلنگری به چرایی مدیریت خوزستانی و مغلوب کرونا

محمدرضا چمن نژادیان :از این بابت که خوزستان در بسیاری از امور همواره و در طول تاریخ و انقلاب اسلامی سرآمد بوده است، کسی نباید تردید و شک داشته باشد.تا جایی که در انقلاب اسلامی و دفاع مقدس امام ره فرمودند: خوزستان دین خود را به اسلام اداء کرد. لیکن این سرآمدیها همیشه قرین به کارآمدی،شکوفایی و افتخار اهالی این استان پهناور و غنی از منابع خدادادی با مردمان شریف و خونگرم آن نبوده است‌.

چنانچه با وجود مجاهدت و مظلومیت کادرهای درمانی خوزستان امروز هم دچار ضعف در مدیریتی عمومی، ناتوانی اجرایی وکنترل اجتماعی کرونا می باشد، و در سطح ملی و بین المللی به عنوان سرآمد معکوس بر سر زبانها افتاده است.و این سرآمدی معکوس موجبات شیوع بیماری، ابتلا و مرگ عزیزان را فراهم نموده، وباعث سرافکندگی دست اندر کاران و اهالی استان در نزدافکار عمومی، مجامع داخلی و خارجی شده است.♦️گر چه همگان می دانند، خوزستان با وجود منابع و صنایع سرشار درآمدی که در عرصه های ملی و بین المللی دارد.هم اکنون درفقر زجر آور و استضعاف مادی و معنوی غیر متصور از بابت نیازهای اولیه زندگی و توسعه ی امور زیر بنایی بسر می برد.

 مشاهده ی چرایی علل عدم برخورداری ازحداقلهای مدرنیزاسیون امور زیر بنایی در توسعه ی ملی و استانی با مقایسه ی برخی استانها دل هر انسان باشرف و آگاه را به درد می آورد.که بازگو کردن جزئیات و تکرار وضعیت اسفبار خوزستان در نزد اهالی نجیب اما نامطالبگر استان ، آگاهان دلسوز ملی و استانی چندش آور و مشمئز کننده است.زیرا اگر فقط لیستی از داشته ها و نوانمندیهای کمی و‌کیفی خوزستان ارائه گردد،و کسی باشد،که دولتمردان و دست اندرکاران خرد و کلان را حداقل در چهار دهه ی اخیر مواخذه و محاکمه در محاکم قضایی و تاریخ نماید.چه بسیار افراد مدیر و دست اندر کاران محلی، ملی و‌مذهبی پیدا و پنهان هستند، که باید محکوم، سر زنش و تقاص پس دهند.

استانی که سرشار از آب، زمینها فراوان مستعد، جمعیت انبوه قانع و سخت کوش، دریا و بندر، نفت و‌گاز، مرزهای آبی و خاکی، شیلات،نخیلات و …است. از پتانسیلهای بالای انسانی مجرب، دانش آموخته، جوانان تحصیل کرده ی بیکار و سر گردان برخوردار می باشد.حال با این همه داشته های مادی و معنوی بالقوه و بالفعل باز باید استان خوزستان در ناکارآمدی و عدم مدیریت کرونا هم سرآمد باشد؟
با این حال از انصاف خارج است اگر نگوییم، خوزستان در داشتن کادر درمانی ماهر، فداکار،امکانات فیزیکی و زیر ساختی درمانی و بیمارستانی با وجود مراکز دولتی، شرکتهای بزرگ نفتی، گاز، تروشیمی،… و خصوصی حداقل از برخی از استان ها که کرونا را مدیریت و کنترل کرده اند، غنی تر و برخوردارتر است.

اما چرا ما خوزستانی ها در کنترل کرونا باز هم در سرآمدی معکوس پیشقراول و زبان زد عام و خاص شده ایم؟و چرا مردم ما با دادن تلفات جانی و امکانات درمانی باید سرافکنده و تحقیر نزدافکارعمومی در داخل وخارج شوند؟چرادستگاههای مدیریتی ملی از مکانیزم های بارزسی و ارزیابی کننده ی قاطع و اثربخش در تمام زمینه ها و ادوار تاکنون، به ویژه نسبت به معضل کرونا برخوردار نبوده و نیستند؟آیا روزمرگی و ناکارآمدی در امور با دیدن مرگ روزانه ی خوزستانی های برای سران مملکت، دولتمردان و مدیران به امر عادی مبدل شده است؟چرا شورای امنیت ملی و ستاد ملی  مدیریت کرونا به نواقص و داد مردم مظلوم این استان نمی رسند؟و چرا با ناکارآمدان و ناکارآمدیهای مختلف  تا مرز بحرانهای اجتماعی و امنیتی کژدارمریز مماشات میشود؟ضعف کجاست؟آیا مصالحه و مسامحه ای وجود دارد؟یا بضاعت های کارآمد و اثربخش استان در بده بستانها و شرمندگی ها قومی، باندی، جناحی و حضرات مذهبی فراموش شده اند؟