حال مریض سیاست ما!

مردم ما، به غیر از برخی تیپ های شبه روشنفکری و سیاسی، همچنان در امر واقع بودگی، دگردیسی و تغییر جهان پیرامون را به انتظار نشسته اند!.که رفع این انتظار جز از روزن دقیق و منطق سیاست صحیح و سالم راه به بیرون نخواهد برد!.حال این سیاست چیست؟!.سوالی ست به درازای عمر آدمی، که ریشه در جمع انسانی دارد، همانگونه که ارسطو گفت: انسان موجودی است اجتماعی!

که در کل میتوان آن را به سلاحی جهت بِهروزی زیست آدمی در کنار دیگری تشبیه کرد!.این سیاست خود پذیرای گفتمانها و جهات متکثری است، و برای این بهتر ساختن زندگی آدمی هر یک از منطق های موجود در اقصی نقاط جهان، نسخه ها و راههایی متفاوت تعبیه کرده اند.به عبارتی دیگر، سیاست: یعنی شیوه های متفاوت که به خروجی هایی متفاوت می انجامد!.شیوه استبدادی که به خروجی نارضایتی می انجامد، و شیوه دموکراتیک به خروجی رضایتمندی شهروندان و… می انجامد!

در این میان اما نقش نخبگان و فعالین سیاسی با تاکید بر بُعد عملیاتی آنان می بایست تسهیل بخش تسری سیاست با هر گفتمانی که هستند، در جامعه باشند. که تفاوت ماهوی گفتمانها و جریانها در شیوه و خروجی آنان برای مردم ملموس شود!.امروزه در اهواز و انتخابات پیش روی شورای پنجم باید این حال مریض سیاست استان و مآی اهوازی درمان شود!.بدین صورت که شورای پنجم از هر طرفی یا مدلی و جریانی سیاسی اگر بخواهد بر این مرض عدم توسعه یافتگی شهری، انسانی و زیست گاهی فرد اهوازی و همچنین سیاسی فائق آید، باید با استعانت از شیوه خود، خروجی مدنظر خود را جویا شود.

که تفاوت شایان و قابل لمسی را با دوره های پیشین شورا را برای مردم، مردمی که انتظار تغییر و دگردیسی را دارند، مشهود سازد!.اینگونه نباشد که سیاست مریض (شیوه های متفاوت اما با خروجی واحد که همان عدم توسعه باشد) ما که تا امروز ادامه داشته،ادامه پیدا کند!.چرا که اگر خود را فعالین به حق سیاسی قلمداد می کنیم، باید جایگاه فعالیت سیاسی و خود سیاست را از عیب و عدم نتیجه دهی مطلوب برهانی، و گرنه این همه فعالیت و کنشکری را نباید به حساب دغدغه مندی در شمار آورد، که جز اتلاف وقت و کسب منافع شخصی از آن چیزی دیگر ساطع نخواهد شد!.آری باید خواست تا مشکلات گردند، سهل و آسان!

هادی حزباوی