امیر کعبی حقوقدانى پاکدست و مردمى است!

علی عبدالخانی : مقداری بی انصافی است اگر شخصی همچون نگارنده با شخصی بیش از ۲۰ سال همکار باشد و قبل از این نیز ایشان را بشناسد و اشراف جامعی نسبت به خصوصیات رفتاری و عملکرد حرفه ای وی در حوزه های مختلف مدیریتی نیز داشته باشد و وی را به پاکدستی، تخصص، انضباط و مردمداری بشناسد امااین خصوصیات را به افکار عمومی منتقل نکند.

نگارنده بطور کلی اعتقادِ چندانی به مدارک و عناوین تحصیلی که در سالهای اخیر براحتی بدست می آید ندارم و به همین دلیل میان شخصیت حقیقی اشخاص که محترم هستند و آن مدارک و عناوین قائل به تفکیک می شوم.

من با دکتر کعبی همکار بوده و برخلاف حالت پیش گفته ایشان را نیرویی باسواد و صاحبنظر در زمینه های تخصصی دیدم. تا جایی که من اطلاع دارم سلوک عملی ایشان پرهیز از هر مسئله ی شبهه دار مالی بوده که این امر ایشان را در زمره ی مدیران مقید و پاکدست قرار می دهد.

وی از یک نگاه واقعی و غیر شعاری به نام لزوم محرومیت ستیزی و توجه به عمران و آبادانی مناطق حاشیه و محروم برخوردار است و به همین دلیل وقتی می توانست با مقداری رایزنی بیشتر مدیرِ یکی از مناطق پردرآمد و متمولِ شهر اهواز بشود، اما ایشان محرومترین آنها یعنی منطقه ۶ را با هدف خدمت مستقیم در آن منطقه ی محروم را پذیرفت.

ایشان همواره یک فعال اجتماعی از نوع غیرنمایشی و در جهت کمک به طبقات محروم بشمار می رود. نکته مثبت در این رابطه اصرار وی بر پنهان ماندن فعالیتهای خیرخواهانه مگر برای حلقه ای از دوستان و نزدیکان است. این درحالی است که می بینیم چقدر پدیده ی کمک و مساعدت جنبه ی نمایشی (و تحقیری برای دریافت کننده مساعدت) تبدیل شده است.

خاستگاه خانوادگی این نامزد از جهات اعتبار عرفی و اجتماعی بر هیچکس پوشیده نیست و جالب آنکه این اعتبار خانوادگی و وجاهت اجتماعی هیچگاه بشکل غرور یا تکبر در رفتار و تعامل وی با دیگران منعکس نشده است.

وی به تبعیت از نام و جایگاه مرحوم پدرشان، در حل و فصل مشکلات مردم و رفع اختلافات آنها نیز پیشگامی بی ادعا بوده و در این راه خدمات ارزنده ای از خود برجای گذاشته است.