مصیبت های سیستان‌ و‌ بلوچستان پس از سیل

روزنامه جهان صنعت نوشت: ۶ اسفند بارندگی‌ های شدید در ۱۱ شهرستان سیستان‌ و‌ بلوچستان منجر به وقوع سیلاب شد و بیش از ۱۱۰ هزار نفر از مردم روستاهای جنوب این استان دچار وضعیت بحرانی شدند. با گذشت ۸ روز هنوز راه‌ها بسته‌ است، آب آشامیدنی پیدا نمی‌شود، خوراکی مغازه‌ها تمام شده و ۶ روستا […]

روزنامه جهان صنعت نوشت: ۶ اسفند بارندگی‌ های شدید در ۱۱ شهرستان سیستان‌ و‌ بلوچستان منجر به وقوع سیلاب شد و بیش از ۱۱۰ هزار نفر از مردم روستاهای جنوب این استان دچار وضعیت بحرانی شدند. با گذشت ۸ روز هنوز راه‌ها بسته‌ است، آب آشامیدنی پیدا نمی‌شود، خوراکی مغازه‌ها تمام شده و ۶ روستا برق و گاز ندارند. در برخی روستاها، کپسول گاز پیدا نمی‌شود و مردم با هیزم آشپزی می‌کنند، اما همان هم روشن نمی‌شود. مردم فقیر هستند، خانه‌هایشان خشت و گلی است و سیل وضعیت‌شان را وخیم‌تر کرده است، از سوی دیگر شرکت نفت سهمیه سوخت ساکنان را کاهش داده است.

این روزنامه در ادامه گزارش خود مدعی شده است: این در حالی است که برای کمک به محصوران در سیل باید صدها کیلومتر طی کنند. قایق به تعداد کافی نیست. هنوز مسوولان برای این وضعیت بحرانی چاره‌اندیشی نکرده‌اند. مردم از نظر روحی به ‌هم ریخته‌اند، به‌ ویژه زنان و بچه‌های کوچک. می‌گویند تا امروز که هشت روز از سیل گذشته، چرا هیچ مسوولی نیامده؟ آنها گله دارند که صندوق‌های رای را برای ما آورده‌اید، رای ما را در این باران گرفته‌اید، ولی کسی برای امداد نیامد. فرماندار یک شب توانست خودش را تا اینجا برساند و یک ساعت از منطقه بازدید کند، اما در مرکز شهرستان انتخابات بود و باید می‎رفت. صندوق‌ها را هر طوری شد در گل‌ولای منتقل کردند، حتی بعضی‌ها را با قایق آوردند. بعضی نقاط مثل دریا شده بود، ولی قایق‌ها با سرعت زیاد می‌رفتند. مردم می‌گویند مسوولان تنها برای عکس یادگاری آمدند و رفتند. با اینکه هواشناسی ۳ روز زودتر وقوع سیل را هشدار داده بود، اما مردم جایی نداشتند که بروند. مگر اینکه مسوولان برای کمک بالگرد آماده می‌کردند و هلال‌احمر مواد غذایی دپو می‌کرد، ولی خبری از این ‌چیزها نبود. تقریبا تمام ۴۵۰ روستا درگیر سیلی شدند که نتیجه چهار شبانه‌روز بارش شدید بود. براساس گزارش هواشناسی موج جدید بارشی از سه‌شنبه پانزدهم اسفند ماه بلوچستان را دوباره تحت ‌تاثیر خود قرار می‌دهد. اگر آب پیش از ورود سامانه بارشی جدید سدهای جنوب سیستان‌و‌بلوچستان تخلیه نشود، فاجعه‌ای دیگر رخ می‌دهد، این در حالی است که بسیاری از کارشناسان منطقه بر این باورند که همواره در سال‌های اخیر سیل در استان بارها تکرار شده است، اما مسوولان ذی‌ربط همچنان غافلگیر می‌شوند و مطالبات واقعی مردم در میان هیاهو توزیع آب معدنی، کنسرو لوبیا و تن‌ماهی گم می‌شود. به گفته اهالی منطقه یکی از اصلی‌ترین مطالبات آنها اصلاح زیرساخت جاده‌ها است. وقوع سیل در استان سیستان‌و‌بلوچستان امر جدیدی نیست، اما تکرار غافلگیری مسوولان جالب است!

برای جلوگیری از تکرار سیل چه باید کرد؟! «محمد بلوچ‌ زهی» روزنامه‌ نگار استان سیستان‌ و بلوچستان گفت: متاسفانه از زمان وقوع سیل در منطقه نه‌تنها خط‌های تلفن دچار اختلال شده، بلکه اینترنت در برخی ساعات به ‌طور کلی قطع است. موضوع مهم این است که در چنین مواقعی همواره به دلیل رفتارهای هیجانی و توزیع آب معدنی، کنسرو تن‌ماهی و لوبیا مطالبات واقعی مردم به انحراف کشیده شده است. این در حالی است که باید این سوال مطرح شود که چرا طی سال‌های اخیر سیل در منطقه تکرار می‌شود!؟ پاسخ آن بسیار روشن است. احداث سیل‌بندها و بندهای خاکی مانع ورود سیلاب به مناطق در معرض خطر می‌شود و این موضوع یکی از اصلی‌ترین مطالبه ساکنان است. در سیل سال ۹۸ هم سیستان‌و‌بلوچستان به زیر آب رفت، اما بعد از فروکش سیل مسوولان رسیدگی به روستاها را به فراموشی سپردند، این در حالی بود که بر اثر سیل‌بندهای خاکی به طور کلی از بین رفت. طی سال‌های اخیر کم‌کاری دولت‌ها منجر به تکرار وقوع سیل در استان شده است، اما در سیل اخیر ورود دیرهنگام دولت برای مدیریت بحران، حضور نهادهای مردمی را در استان برجسته کرده است.

وی افزود: در حال حاضر اصلی‌ترین خواسته مردم توزیع آب معدنی نیست، بلکه اصلاح زیرساخت‌های روستاها مانند ایمنی چاه‌های آب و جاده‌ها در اولویت است، زیرا بعد از هر بارندگی‌ای چاه‌های آب تخریب می‌شوند و طبیعتا عواقب بسیار جدی‌ای برای روستاییان دارد. نابودی چاه‌های آب ساکنان را در معرض بیماری‌هایی مانند وبا قرار می‌دهد. بیش از ۱۰۰ مدرسه تخریب و دچار آب‌گرفتگی شده است. به جای توزیع آب معدنی باید مدارس را ایمن‌سازی کرد، زیرا کودکان آینده‌ساز مملکت هستند.