او ناصر ماست! / محمد چوپان

عطر و بوی پنجشنبه ها با دیگر روزهای هفته متفاوت است…هنوز بدرستی نمیدانم که چرا پنجشنبه با اینکه آخرین روز هفته نیست مارا یاد سفر آخرت و پدیده ناگزیر و ناگریزی همانند مرگ می اندازد ؟! بزرگان دینی ما ضمن بیانات و ادعیه خویش، بسیار از مرگ یاد کرده اند.شاید این حجم از یادآوری مرگ، را داروی غرور انسان میدانند !

انسانی که نیازمند تلقین است تا به عاجز بودن خویش ایمان بیاورد ! آنان با تلقین مکرر این حقیقت، سعی در تربیت نفس ما در مسیر بندگی داشته‌اند.تا به ما بیاموزند که روزی همه ما مقهور مرگ خواهیم شد .تا به ما بیاموزند که فرصت توشه برگرفتن و مهر ورزیدن آنچنان که فکر میکنیم به درازا نمی انجامد….تا به ما یادآور شوند که بزودی به مهمانی خدا فراخوانده میشوید.پس جامه ای نیکو به تن کنید و خود را خوشبو سازید تا هم بخود احترام نهاده باشید و هم حرمت میزبان کریم تان را پاس داشته باشید.

اندکی از پنجشنبه را به درنگ و تفکر بگذرانیم . آنان که در کنارمان بودند الان کجایند ؟!! گاهی چقدر جایشان خالیست. و چه زود عزیزان ما نیز در وصف رفتن ما خواهند گفت : یادش بخیر..!!! چقدر جایش خالیست..!! و این در صورتی خواهد بود که مهربان بوده و با مردم مدارا کرده باشیم وگرنه ……..

سلام دوست آینده نگر من..زاد و توشه ات ، فراوان.. اندیشه و درنگ ات ، بی پایان.. و یاد عزیزان سفر کرده و شهیدان راه خدا همواره چلچراغ راهت باد.

پنجشنبه ۱۳ اسفند ۹۴ اهواز

■محمد چوپان■