همایشی در غیاب فعالان و کارشناسان محیط زیست!

روز پنج شنبه ۱۱ آبان سمینار آموزشی مدیریت بحران با موضوع بهداشت و درمان«محوریت بیماریهای تنفسی» در تالار دانشگاه علوم پزشکی اهواز برگزار شد.از نکات جالب توجه در برگزاری این سمینار که اصطلاح آموزشی را نیز در عنوان خود یدک می کشید عدم دعوت و حضور کارشناسان محیط زیست،فعالان زیست محیطی و نمایندگانی از اقشار مرجع در جامعه مانند روحانیت، هنرمندان و …بود.

سوالی که به ذهن متبادر می گردد، واقعا هدف اصلی از برگزاری یک سمینار آموزشی بویژه در موضوعی عام و فراگیر که همه آحاد جامعه را درگیر خود ساخته است چه می باشد؟حضور مدیران ستاد بحران و مسئولان در ارتباط با آنها و پزشکان، بدون حضور مدیرکل محیط زیست، اهالی رسانه ،انجمنهای مردم نهاد و فعالان چه آموزشی را و به کدام یک از لایه های جامعه ارائه می دهد و خروجی کاربردی این گونه سمینارهای نمایشی و فرمایشی جز اتلاف وقت و سرمایه چه می باشد؟

اتفاقا زخم کهنه مدیریت بویژه در استان خوزستان و یکی از علل ناکارآمدی در مدیریت بحران ها ، همین گسست بین مدیران و مسئولان استان و حلقه های ارتباطی آنها با مردم بوده است..و هرگاه در مواقع اضطراری و بحران زده ناگهان از لاک خودساخته بیرون آمده و قصد مخاطب قرار دادن و ارتباط گیری با مردم را داشته اند ، شاهد عدم فهم متقابل و وجود زبان مشترک بین آنها و مردم بوده ایم که صد البته این وضعیت، بسیار آسیب زننده و خسارت بار هم بوده و خواهد بود!

ای کاش مدیران استان بر این مهم واقف باشند که در مدیریت بر استان بویژه در حالات و شرایط ویژه و بحرانی ، درصد موفقیت و تسلط آنان بر شرایط ارتباط تنگاتنگی با میزان درصد تعامل ،ارتباط و مشارکت عمومی دارد که هرگز بدون گذراندن پیش نیازهای آموزشی مربوطه، بسترسازی در حوزه های مختلف اجتماعی،انجام اقدامات فرهنگی لازم و خلق جویی همدلانه مبتنی بر اعتماد متقابل این مهم تحقق نخواهد یافت.تلاش کنیم به جای ساختن سدها به فرو ریختن دیوارهای فی مابین بیندیشیم..

خلاصه کلام؛سمینار امروز به مثابه آغاز یک عمل جراحی در اتاق عملی بود که همه عوامل درمانی،اجرایی و خدماتی اتاق عمل حضور داشتند اما متاسفانه کار خود را بدون حضور بیمار آغاز نمودند!؟

مسعود کنعانی 

«خادم النخیل»