ویروس کرونا و ناسازگاری با روابط اجتماعی

باقر چعب :سرعت و گستره انتشار ویروس کرونا در جهان بالا بوده و این ویروس با سرعت سرسام آور در حال فتح آخرین نقاط جهان است. توصیه ای که همه متولیان سلامت در جهان دارند حفظ فاصله فیزیکی است که به اشتباه از اصطلاح فاصله گذاری اجتماعی نام برده شده است.همه ما میدانیم انسان موجودی اجتماعی است و در ارتباط با جامعه به رشد و بالندگی می‌رسد و از طرفی مناسک ، مراسم شادی و عزاداری و… همه در طی ارتباط اجتماعی معنا و مفهوم پیدا میکند و گویی در دیالکتیک فرد و گروه انسان خودش را پیدا میکند. اما با صنعتی شدن و تغییراتی که در سبک و رویه زندگی بشر ایجاد نموده روابط اجتماعی نیز دچار تغییراتی شد که این تغییرات از جوامع مدرن به جوامع کمتر توسعه یافته از حدت و شدت متفاوتی برخوردار بود فلذا تبلیغ ایجاد فاصله اجتماعی میتواند شرایط زیر را بوجود آورد:

ترس از ویروس کرونا این فاصله بوجود آمده بین مردم مخصوصا در کشورهای صنعتی را افزایش داده است.مدت زمان زیاد این فاصله اجتماعی میتواند به انزوای اجتماعی افراد و مشکلات پس از آن منجر شود.ادامه انزوای اجتماعی در بدترین حالت خود، به فوبیای اجتماعی افراد منجر میشود.فردی که دچار انزوای اجتماعی میشود بیشتر تحت تأثیر آسیب جسمی و روانی قرار میگیرد.فلذا پیشنهاد میشود که در جهت حفظ روابط اجتماعی با تاکید بر حفظ سلامت فردی – اجتماعی و تناقضی که بوجود آمده موارد زیر مورد توجه قرار گیرد:

اصطلاح فاصله گذاری اجتماعی این ذهنیت را ایجاد می‌کند که افراد نمی‌توانند با هم ارتباط داشته باشند در صورتی که میتوان با حفظ فاصله فیزیکی به ارتباط اجتماعی پرداخت فلذا اصطلاح صحیح فاصله گذاری فیزیکی است، نه فاصله گذاری اجتماعی.باتوجه به مصادف شدن محدودیت ها با عید نوروز و افزایش دیدو بازدیدها و ارتباطی که همه مردم و بالاخص افراد سالمند در انتظار آن بودند پیشنهاد میشود بالاخص در ارتباط با افراد سالمند و دارای بیماریهای زمینه ای خاص ، از وسایل ارتباط جمعی با تاکید بر ارتباط تصویری بطور مداوم در ارتباط بوده و از ایجاد انزوا و تنهایی جلوگیری شود.در صورت امکان و با حفظ نکات بهداشتی و با ایجاد فاصله فیزیکی به روابط اجتماعی حضوری محدود پرداخته شود تا از عواقب احساس انزوا و تنهایی که بسیار مضر است ممانعت شود.

توجه کنیم که:قطع زنجیره انتقال ویروس کرونا به گسترش فردگرایی منجر نشود.