اینجا کوی سیاحی است ؛ خسته از تنفس غبار آرد!

واقعیتش خسته‌ام. خسته از دانستن و دم نزدن. خسته از دیدن و چشم فرو بستن. خسته از روزهای تکراری بی‌تکرار این روزگار غدار بی‌مقدار.خسته‌ام و ده سال است به اینجا پناه آورده‌ام برای فرار از خستگی و باز هم خسته‌ام. خسته‌ی خسته. خسته از دیدن هر روزه‌ی بدبختی این مردمان. مردمانی از جنس نور و […]

واقعیتش خسته‌ام. خسته از دانستن و دم نزدن. خسته از دیدن و چشم فرو بستن. خسته از روزهای تکراری بی‌تکرار این روزگار غدار بی‌مقدار.خسته‌ام و ده سال است به اینجا پناه آورده‌ام برای فرار از خستگی و باز هم خسته‌ام. خسته‌ی خسته. خسته از دیدن هر روزه‌ی بدبختی این مردمان. مردمانی از جنس نور و سپیده.

مردمانی از جنس شور و غرور. مردمی که به اجبار روزگار به اینجا پناه آورده‌اند در جست‌وجوی آرامش و قرار.خسته‌ام. خسته‌ از وعده‌های بی‌پایان شهرداری و آب و فاضلاب. گاومیش‌های غلطان در منجلاب. خسته از بوییدن زباله‌ها، خسته از افتادن اندر چاله‌ها.خسته‌ام. آنقدر که مرا یارای نفس کشیدن نیست، این روزها. خدا را شکر آلودگی هوا آنقدر نامشخص است که به حکم غریزه نفس می‌کشیم و دم نمی‌زنیم؛ با این همه مرا یارای نفس کشیدن نیست، اینجا. هیچ کس را یارای نفس کشیدن نیست، اینجا. هوا پر است از گرد و غبار. غباری از جنس شلتوک و آرد.

نمی‌دانم چه حکایتی است که هر مدیری از راه می‌رسد برای مردمان اینجا رفع بدبختی را آرزو می‌کند، اما هیچ یک از این آرزوها به بار نمی‌نشیند. آخرین مقام عالیرتبه استانی که قدم رنجه فرمودند و به این دیار تشریف آوردند، دکتر “غلامرضا شریعتی”، استاندار محترم استان خوزستان بودند. ایشان هم شعارها دادند و با بدبختی مردم عکس گرفتند و بهترین‌ها را برایشان آرزو کردند، اما کماکان همان آش است و همان کاسه. مدیران در رفت و آمدند و اینجا همان خرابه‌ای است که بود.

و حالا اضافه بر همه این بدبختی‌ها نمی‌دانم چه حکایتی است که دوری کارخانه‌ها از محدوده شهری برای همه شهرهای کشور، یک قانون بدیهی است، اما برای اینجا فرت و فرت مجوز کارخانه آرد برنج و شلتوک صادر می‌کنند، آن هم یکی در جوار دیگری. کوچه به کوچه و خیابان به خیابان. هوای اینجا بد جور طعم آرد و شلتوک می‌دهد.اینجا به شهرک صنعتی کارخانجات آرد استان تبدیل شده است. باور ندارید بیایید و از نزدیک ببینید.تحقیقات محققان نشان می‌دهد: استنشاق گرد و غبار آرد به عنوان یک ذره‌ی آلی آلرژی زا، نقش مهمی در بروز بیماری‌های راه‌های هوایی و آسم دارد و افراد را در معرض توسعه آسیب‌های ریوی قرار می‌دهد..

علیرضا دهدشتی، کارشناس ارشد بهداشت حرفه‌ای می‌گوید: انتشار ذرات گرد و غبار آرد در این نقطه از شهر اهواز نه تنها کارگران (که از هیچ گونه وسیله ایمنی استفاده نمی‌کنند)، بلکه کلیه اهالی را درگیر کرده و همه گروه‌های سنی را در معرض آسیب‌های ریوی قرار داده است.وی عقیده دارد: انتظار می‌رود محیط زیست استان وارد عمل شود و شاخص‌های ریوی FVC، FEV1 و MNV را در هوای تنفسی این دیار اندازه‌گیری کند و اطلاعات به دست آمده را به صورت شفاف در اختیار رسانه‌ها قرار دهد.دهدشتی، آسیب‌زا بودن صدور نامحدود مجوز کارخانه‌های آرد در نقاط حاشیه شهر را یک واقعیت تلخ نامیده و ادامه می‌دهد: در محدوده مسکونی سه راه خرمشهر همزمان شاید بیش از صد کارخانه آرد مشغول فعالیت هستند که شرایط زیستی و تنفس را برای اهالی مشکل کرده‌اند..اینجا کوی سیاحی است و من خسته‌ام. خسته از رفت و آمد مدیرها. خسته‌ام از آرزوها، آرزوهای شعاری.!

ام کلثوم الهایی