خجسته زاد روز مولای متقیان ، مولود کعبه ، حضرت امام علی (ع) و روز پدر مبارکباد

ساقه‏ های نیلوفری از پایه ‏های عرش بالا رفته و سریر ولایت را به عطر وجودی خود آراسته‏اند، تا او بیاید و بر تکیه ‏گاه پوشیده از رازقی آن تکیه زند. درون کعبه چه غوغایی است امروز! ملائک، بال در بالْ گستره آسمان‏ها را پوشانیده ‏اند امروز، وقتی خورشید، سر از بالین کوه‏ها بردارد و طلوع کند، همتای خود را در زمین خواهد یافت؛

مولای نخلستان‏ های سکوت و چاه، مولای شبگرد کوچه‏ های کوفه را که بار امانت بر دوش، خلافت خدا را بر زمین مجسم خواهد کرد آسمان جلال و شکوه خاصی داشت. در پهن دشت وسیعش افق و کرانه ای به چشم نمی خورد و سکوت اسرارآمیزی بر همه جا دامن گسترده بود.

نسیم ملایمی که از قلّه حِرا بر می خاست، اندام خود را بر چهره سخت و شکننده ابوقبیس می سایید و با رقصِ دل انگیزی به دامنه کوه می غلطید و گونه های آفتاب زده «کعبه» را نوازش می داد

اقیانوس ناپیدا کرانه فضائل و مناقب مولای متقیان امیرمومنان علی ابن ابی طالب گسترده تر از آن است که نوابغ جهان صاحبان قلم و بیان فرزانگان زمان و فرهیختگان دوران با قلم و زبان به تصویر گوشه ای از فضائل بیکران آن اعجوبه خلقت و نادره آفرینش بپردازند.بنابراین باید سراغ خود معصوم رفت هر چند که او نیز به دلیل فهم پائین بشر همه مناقب و فضائل آن امام همام را بیان نکرده است «فاطمه بنت اسد» نه ماه برای تولد فرزندش انتظار كشید و وقتی درد زایمانش گرفت،‌ به مسجد الحرام رفت و با خدا اینگونه مناجات كرد:‌«پروردگارا!‌ من به تو و پیامبران تو و كتابهایی كه تو فرستاده ای ایمان دارم و سخن جدم ابراهیم علیه السلام – هم او كه این خانه را بنا نهاد – (در یگانگی تو) تصدیق می كنم. پس به حق كسی كه این خانه را ساخت و به حق فرزندی كه در شكم دارم،‌ زایمان را بر من آسان پس از این مناجات،‌ دیوار كعبه شكافت و فاطمه بنت اسد،‌ وارد كعبه شد و دیوار،‌ دوباره به حالت اولش برگشت…..