فاجعه در کمین دانش آموزان تنها مدرسه روستای «مرعی»!

روستای مرعی با جمعیتی بالغ بر حدود 1100 نفر در شرق شهرستان سوسنگرد واقع می باشد . در این روستا یک باب مدرسه با قدمت بیش از 25 سال بعنوان تنها محل تحصیل دانش آموزان سه روستای مجاور ‏مرعی ، بریچیه( با جمعیتی بالغ بر ۸۹۲ نفر) و شهرک مرعی( با ۷۵۲ نفر جمعیت نفوس) می باشد ، قرار دارد.

مدرسه «سید احمد خمینی» روستای مرعی، نماد محرومیت عمیق و تبعیض آموزشی در منطقه دشت آزادگان است. دیوارهای فرسوده و ظاهر رنگ باخته آن تابلوی بلند و گویای رنج های دیرینه این خطه است که دانش آموزان روستا هرروز صبح الفبای برجسته شده «نابرابری» و «محرومیت» را در آن نظاره می کنند و مفهوم واقعی توسعه نیافتگی را با تمام وجود می آموزند.

مدرسه سیداحمد خمینی برای دو مقطع راهنمایی (دبیرستان دوره اول) و ابتدایی مجموعا در دو تایم آموزشی دارای 250 دانش آموز پایه های مختلف می باشد در یک نوبت 120 دانش آموز ابتدایی و در نوبت مخالف 130 دانش آموز دبیرستان دوره اول تحصیل می کنند. نیمکت های آموزشگاه بسیار قدیمی و غیرقابل استفاده است و گاهی دانش آموزان جهت حضور در کلاس درس از موکت یا زیرانداز استفاده می کنند در آموزشگاه روستای مرعی خبری از آزمایشگاه و سالن امتحانات نیست و گاهی دانش آموزان به رسم دهه های پنجاه و شصت باید بر زمین زانو بزنند و امتحانات را برگزار کنند.

فقدان امکانات اولیه رفاهی و سرویس بهداشتی درد دیگری است که سلامت و آرامش معلمان و دانش آموزان را به مخاطره انداخته است . به گفته یکی از اهالی روستای مرعی : معلمان مدرسه در زنگ های تفریح مجبور به استفاده از سرویس بهداشتی منازل اطراف هستند و اما دانش آموزان در شرایط حاد ناگزیر به استفاده از یک دستگاه سرویس غیربهداشتی مدرسه هستند. صندلی های دفتر استراحت معلمان بیشتر به آثار باستانی بجای مانده از دوره گذشته شبیه است و ذهن و روح آموزگاران را مشوش و آزرده می کند و نشاط و طراوات را از آنها می ستاند.

معلمان و دانش آموزان برای هر روز و ساعتی آرامش نداشته زیرا هر آن امکان ریزش سقف ها و دیوارها بدلیل فرسودگی و رطوبت وجود دارد و چه بسا مسئولان باید منتظر حوادثی نظیر سیستان و بلوچستان باشند.

اولیای دانش آموزان خطرات و رنج های 8 سال جنگ تحمیلی را با پوست و گوشت خود لمس کرده اند ، انتظار دارند پس از تقدیم آنهمه شهید و از بین رفتن اسباب زندگی و تخریب زیرساخت ها و با گذشت 22 سال از پایان جنگ حداقل شاهد تحصیل بدون دغدغه فرزندان و نونهالان خود باشند. کاش مدیران نوسازی مدارس استان یادی از مدرسه روستای مرعی و 250 دانش آموز معصوم و با استعداد آن بکنند و به پاس مقاومت پدران و صبر مادرانشان طرحی نو برای بازسازی این آموزشگاه در اندازند.

شایسته نیست هم هور این مردمان به سودای استخراج طلای سیاه برای رفاه مرکز نشینان بخشکد، آب کرخه از کشاورزان دریغ شود و اینک فرزندان آنها در خرابه ها در پی دانش و مهارت باشند باید از نجابت این مردم اصیل و ولایت مدار و شهدای پرافتخار و تاریخ تابناک شان حیا کرد و کمر همت برای کاهش محرومیت و رنج آنها بست این مطالبه نص صریح رهنمودهای مقام معظم رهبری و شرط حکومت داری بیدادگرانه است. پس دانش آموزان روستای مرعی را در رنج و محرومیت ها تنها نگذاریم

باتشکر از : خانم نصرت عقیلی