خود، خودش است!

چند ماه پیش که داشتم توی فضای اینترنت نام “رضا غبیشاوی” را سرچ می کردم، متوجه شدم قرار است کارگاهی با عنوان روزنامه نگاری آنلاین در استان بوشهر برای فعالان رسانه ای آن خطه توسط ایشان برگزار شود.هنوز یادم هست که در حین مطالعه خبر آرزو کردم، کاش همچنین کارگاهی برای توانمندسازی فعالان حوزه رسانه ای استان خوزستان نیز برگزار می شد. تا اینکه آخر هفته گذشته دقایقی قبل از برگزاری همچنین کارگاهی در خوزستان با خبر شدم و ناباورانه دقایقی بعد خود را در تلمیذی گم شده خود یافتم.

از آن روز حدود یک هفته می گذرد تا اینکه امروز به مناسبتی فرصتی دست داد تا در یک نشست هم اندیشی خودمانی به تبیین جایگاه حریم خصوصی در فضای مجازی و حقیقی، که متبلور از آموخته های آن کارگاه بود، سخن برانم.در این نشست که انگار خوش به مذائق حاضرین آمده بود، هنوز بحث تمام نشده بود که یکی از دوستان که بیشتر از همه از جیک و پیک من با خبر است، با حالتی خاص پرسید:
این اطلاعات را از کجا بدست آوردی؟

من هم پس از مکثی از سر حیرت جواب دادم:از کسی که خود خودش است.آنگاه بلافاصله با حکایتی که در همین حین ذهنم بالا آورده بود، ادامه دادم؛دانش آموزی از یکی از معلمانش می پرسد: ” آقا ببخشید، خود یعنی چه؟”معلم جواب داد: ” وقتی جایی باشی و آنجا را ترک کنی، چیزی که پشت سرت باقی می مونه، خودت هستی”.

مجید عبودی