ثانیه های زندگی تان بهاری، عیدتان مبار ک…
بوی بهار میآید،بوی نوروزی پر شکوفه،همان بوی عاشقی،همان بوی تازگی،بوی روییدن محبت،بوی بهار حس خوبیست برای آغاز شدن و روییدن ،بهار تولدیست در سرای زیبای عاطفه و شعریست در سایه ی روشن مهر .بهار نغمهی موزون باران است، جرعهای از ترنم آبی عشق، میشنوی؟ نسیم مهر در کوچه های محبت نوید عشق میدهد و آهنگ […]
بوی بهار میآید،بوی نوروزی پر شکوفه،همان بوی عاشقی،همان بوی تازگی،بوی روییدن محبت،بوی بهار حس خوبیست برای آغاز شدن و روییدن ،بهار تولدیست در سرای زیبای عاطفه و شعریست در سایه ی روشن مهر .بهار نغمهی موزون باران است، جرعهای از ترنم آبی عشق، میشنوی؟
نسیم مهر در کوچه های محبت نوید عشق میدهد و آهنگ نفس های بهار، رویا را سرشار از شکوفه می کند و نهال احساس در آن غزل عشق می سراید.بهار شکست غم در بغض امید است، زمان شستن غبار دل در باران معرفت، بهار سرفصلی است در روزهای زندگی، افقی ست از دریچه ی عاطفه ها، نوای محبت بهانه ایست در تصور مهتاب، بهار است که آمده است…
ایوان خانه پر می شود از آواز بنفشه های وحشی، بی بی گل از خواب سنگین شاهنامه بیدار میشود و رخت نو می پوشد، در حوض خانه، آینه ها تن می شویند.باغ ها این روزها مهمان پروانه اند و بر هر شاخه ای صدها شکوفه چراغ آویخته اند، پیچک همسایه انگار از ما بی قرارتر شده است.
نسیم بهار وقتی میآید، همه گمشده ها را با خودش می آورد، از خاطرات کودکی تا بوی بنفشه از نشاط نوروز تا قاصدک های خوش خبر.همه جویبارها و رودها انگار می خواهند رازی را در کاسه ذهنمان بریزند، ابرها هم پیام مهربانی شده اند، این روزها دست ها با محبت ترند، چشم ها بی ریاتر و دوستی ها خودمانی ترند و همه اینها از برکت همان یک واژه ساده و صمیمی است: “بهار”
هر سال این روزهای آخر ناخود آگاه همه ذهنم میچرخد به سوی بچه هایی که چشمانشان منتظر دستان سخاوتمند من و توست..به سوی مادران و پدرانی که مدام دستانشان به سوی آسمان است و چشمانشان به در که مبادا شرمنده کودکان خوشحالشان بمانند و لباس و کفشی برای عید نداشته باشند…
بگذاریم بوی بهار قبل از نو کردن خانههایمان دلهایمان را دریایی کند…
یادمان باشد که زیباییهای کوچک را دوست بداریم، حتی اگر در میان زشتیهای بزرگ باشند.
یادمان باشد که دیگران را دوست بداریم آن گونه که هستند، نه آن گونه که میخواهیم باشند.
یادمان باشد که هرگز خود را از دریچه نگاه دیگران ننگریم که من اگر خود با خویشتن آشتی نکنم، هیچ شخصی نمیتواند مرا با خود آشتی دهد.
به این فکر کنیم وقتی گاهی فقط یه همدردی ساده میتواند سنگینی غصهای را سبکتر کند، چرا برای پیدا کردن دلخوشی راه دور میرویم؟
وقتی تبریک صمیمانه رسیدن بهار راه نزدیکی برای تجربه صمیمیتهاست، چرا برای درک لذت شیرین و بی مثل صمیمیتها به روی واضحات چشم میبندیم؟
وقتی یه تشکر پر مهر میتونه دلی رو گرم کنه، وقتی یه دلداری صمیمانه میتونه یخ غصهای رو ذوب کنه، وقتی حتی، فقط یک لبخند میتونه برای کم کردن فاصله دو همراه، صمیمیتها رو مضاعف کنه، چرا ثانیههای ناب عشق و محبت را از دست میدهیم.
یادمان باشد که خودمان با خودمان مهربان باشیم، چرا که شخصی که با خود مهربان نیست نمیتواند با دیگران مهربان باشد.
یادمان باشد روزی با حسرت و بغض زنگ خانه پدری را می زنیم، اما افسوس کسی نیست در را برایمان بگشاید… لحظه ها را قدر بدانیم و با دلی پاک به استقبال سال نو برویم.
یاد امام خمینی معمار بزرگ انقلاب اسلامی و همه شهیدان گلگون کفن ایران اسلامی بویژه خوزستان قهرمان را گرامی میداریم.
ثانیه های زندگی تان بهاری، عیدتان مبار ک…
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۰