بیاد دوستان شهیدم سردار مظلوم “هادی کجباف”و “روزبه هلیسایی” /بقلم محمد چوپان

یادم هست که حضرت امام خمینی (س) در وصف شهدا، جمله ای معروف داشتند که میفرمود： «شهید نظر میکند به وجه الله» امروز در پایان لیلة الرغائب ، شبی که رایحه ی رغبت عاشقان را در دل دارد و در آدینه ای که انتظار رؤیت یار غایب میرود،داشتم به اتفاقات سخت و کمی عجیب روزهای اخیر می اندیشیدم .از یادآوری حرم امامین عسکریین و شهید حبیب جنت مکان که عبور کردم به دمشق رسیدم. ایستگاهی که عطر زینب کبری را به مشام جانم رساند.

چهره ی بشاش،سردار شهید هادی کجباف لحظه ای از برابر دیدگان نالایقم گذر کرد. شایسته نبودم تا همراهش شوم اماچشمان نافذش مرا اسیر خود کرد و بدنبال خویش کشاند تا برداشتی دیگر از این کلام زیبای امام را به ذهنم متبادر کند…. در چشمهای «هادی»میشد بدون واسطه خدا را دید….. باور کنید که بدور از اغراق ، از باور خودم حرف میزنم….

نگاهش پر از نجابت بود…..
پر از ادب بود….
بموقع پر از صلابت بود…
مهربانی ، همچون مروارید اشکهایش ، مهمان همیشه ی گوشه ی چشمانش بود….
در چشمان هادی،تصویرشفاف خدا دیده میشد….
هادی پیش از شهادت غریبانه و مظلومانه اش ، و در طول زندگی مهربانانه اش نیز به وجه الله نظر کرده بود و چون همیشه به جمال رخ یار خیره بود ، لاجرم تصویر رخ یار در چشمان نجیب اش موج میزد… چشمان او انعکاس خدا بود…
و رفتارش از چشمانش تبعیت میکرد تا نامش با مسماتر گردد
و تجلی هدایت دلهای مشتاق بسوی خدا باشد.
به اتفاق «هادی» به دیدار
«روزبه»هم رفتیم !!
و عجیب آنکه با اندکی دقت،
پی بردم که در همان یک چشم «روزبه» نیز ، چه خدا نمایان است…..!
آخرین لیلة الرغایب این دو، کمی زودتر پدیدار شده بود ،
چون دیگر وضوح خدا در چشمانشان به حد اعلا رسیده بود….!

جمعه ۹۴/۲/۴
©چوپان©