فی رحاب شعراء الاهواز ؛ الشاعر مِزبان الأمیری

عادل الصخراوی : هو الشاعر مزبان بن حُمیدان بن مسکین الأمیری(قرن٢٠م).شاعر شعبی و شخصیه أدبیه مرموقه و ذات شهره واسعه فی إقلیم الأهواز حیث إلی الآن و بعد مرور عشرات السنوات مازال إسمه محفورا فی ذاکره الشعراء و محبی الشعر و لا یکاد یکون هناک مجلسا أدبیا إلا و یذکر فیه إسم الشاعر مزبان الأمیری و تسرد فیه أبیاته.وُلد فی قریه “البرّی” الواقعه بالقرب من نهر الجرّاحی المُطل علی مدینه رامز. ترعرع فی تلک المنطقه و عاش زهوَ طفولته هناک حتى أن کبرَ و شاع اسمه و ذاع صیته بین أقرانه و الناس فی ذلک الوقت.

کانت تتمتع عائله مزبان بمکانه رفیعه و شهره واسعه فی ذلک الوقت حیث کانت لأبیه قلعه شهیره سُمّیت بـإسمه و عرفت بـ” قلعه المیر حمیدان” ….. فی ظلّ تلک الأجواء ، بدأ شاعرنا مشواره الأدبی مُبکراً وهو فی الـ١٢ من عمره متأثرا بذلک من أبیه المیر حمیدان الأمیری حیث کان شاعراً معروفا حتى أن عرف عنه شعر الحماسه و اشتهر به. خاض مزبان معظم بحور الشعر الشعبی و أوزانه فکتب الأبوذیه والموال و العتاب و القصید.

تمیزت أبیات مزبان بالرصانه و جمال الوصف و اشتهرت بـطابع الحزن کما أن الحماسه کانت تطغى على أشعاره فی کثیر من الأحیان.ومن أصدقاءه الشعراء الذین جمعتهم معه علاقه ودّ و صداقه فی ذلک الوقت هم : الشاعر عبود الحاج سلطان الزرقانی و الشاعر ایفیر البحیر السلامی والشاعر عبدالله ابو دایخ العبادی و الشاعر ثوینی الشریفی ، حیث ذکرت و سُجلت لهم الکثیر من المساجلات الشعریه و الأدبیه الرائعه.کان یتردد کثیرا على العراق و یسافر الیه حیث یجتمع هناک بالشعراء و یلتقی بهم الامر الذی ساهم فی ازدیاد شهرته.توفی رحمه الله وهو فی الـ۷۰ من عمره و تارکا خلفه ثروه أدبیه غنیه تغذت منها الأجیال المتعاقبه . دُفنَ فی الخلفیه بالقرب من مُظیف الطّین المشهور. رحمه الله وأسکنه فسیح جناته. من أشعاره :

رمح الکون اگطفنه و تبنه

ودرخنا الحچی بگزونه و تبنه

احنا من البطل یِزنا و تبنه

اشبَصرک بالیعیل الظهر بیّه

یـَراعی العود جرّ العود سلبیه

نهل حیلی وتم العظم سلبیه

یـَحُرمه ذاک حید الزلم سلبیه

یصیح ادخیل وین اهل الحمیّه

الخنسا ما تون ونی و یرها

و چوانینه حدر ظلعی ویرها

الدهر چلّب مخالیبه ویرها

ابگلبی و فعل کل مارا بیّه