جاده ترانزیتی یا قتلگاه سوق الجیشی؟

نعیم حمیدی :جاده اهواز – سوسنگرد به بستان که به طریق الحسین و مسیر زائران پیاده اربعین طی سال های اخیر شناخته می شود ، در واقع مهمترین راه مواصلاتی جنوب غرب کشور و شاهرگ اقتصادی منتهی به پایانه مرزی چذابه قلمداد می شود.

براساس اعلام مدیران بخش های تجاری و اقتصادی کشور ، روزانه بطور متوسط حدود ۱۵۰ خوروی سنگین بعضا با بارهای ترافیکی از مسیر ۸۵ کیلومتری اهواز – بستان و بالعکس تردد و جابجا می شوند .همچنین به گفته رییس اتاق بازرگانی سالانه ۶/۷ میلیون تن محصولات و کالاهای غیر نفتی با هدف صادرات از رهگذر جاده اهواز – سوسنگرد به پایانه مرزی چذابه منتقل می شود که ارزش مبادلات تجاری صورت گرفته در سال ، معادل یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار می باشد.

از سوی دیگر جاده اهواز – سوسنگرد محور ارتباطی و عبور و مرور شهروندان ۵ شهر مهم خوزستان از جمله بستان ، سوسنگرد ، هویزه ، رفیع و حمیدیه می باشد که بطور متوسط روزانه ۴۵۰۰ خودرو با میانگین ۱۵ هزار نفر به سمت مرکز استان و بالعکس تردد می کنند.

سالانه (به سال اخیر بدلیل اپیدمی کرونا) حدود ۶۰۰ هزار زائر اربعین و عتبات عالیات از طریق الحسین علیه السلام وارد عراق می شوند و همچنین بیش از ۱۲۰۰ موکب خدمات رسانی به زوار توسط اهالی حمیدیه ، کوت سید نعیم ، ابوحمیظه ، آلبویلال، مرعی، خفاجیه ، حویزه ، بستان.، دهلاویه ، دحیماویه ،.بردیه ، آابوعفری و….برپا تا رفاه زائرین حرم حسینی تامین گردد.با وجود مزیت ها و ویژگی های فوق الاشاره ، اما جاده اهواز – سوسنگرد هیچ تناسبی با میزان و حجم کاربری ها نداشته و علاوه بر زیرساخت های فرسوده از توسعه نامتوازن نیز رنج می برد

علیرغم تخصیص اعتبارات فراوان طی سال های اخیر چه از سوی وزارت راه و شهرسازی و همچنین منابع محلی با دستور استانداری در راستای تعریض و تقویت زیرساخت های طریق الحسین ، متاسفانه حجم اقدامات و عملیات اجرایی تناسبی با میزان اعتبارات نداشته و هیچ نظارتی فنی بر کارها صورت نگرفته است. مهمترین مشکلات و چالش های محور مواصلاتی اهواز – سوسنگرد به بستان در موارد زیر خلاصه می شود:

✔️ تعریض های تکه ای و جزیره ای

✔️ آسفالت نیمه تمام با سطح شیب نامتناسب

✔️ عدم رعایت استانداردها در تعریض و زیرساخت ها و بی توجهی به شاخص های جاده ترانزیتی

✔️ فراوانی چاله ها و سرعت گیرهای غیر استاندارد

✔️ عدم تناسب پایگاه امدادی اورژانس ۱۱۵ و تجهیزات آنها با میزان تردد و مسافت جاده

✔️ عدم تناسب ارتفاع و شانه های جاده با ناهمواری های زمین در طول مسیر

✔️ عدم وجود روشنایی که در کنار چالش های زیرساختی منجر به تصادفات مرگبار شده است

✔️ عدم نصب علائم راهنمایی و.رانندگی

مجموع این چالش ها موجب افزایش حوادث جاده ای ، تصادفات مرگبار و تلفات انسانی در مسیر شده بطوریکه در سال ۹۹ ، راه ارتباطی اهواز – سوسنگرد با میانگین ۵۲۰ حادثه رانندگی و مرگ ۳۸ شهروند جز پرخطرترین جاده های جنوب غرب کشور بود که آخرین آن تصادف مرگبار شامگاه یکشنبه ۱۵ فروردین ۱۴۰۰ است که طی آن ۸ نفر از جمله ۳ کودک جان باختند

انتظار می رود علاوه بر شخص استاندار ، اداره کل راه و شهرسازی و سایر دستگاه‌های مسئول و همچنین نماینده شهرستان دشت ازادگان برای رفع مشکلات اساسی این جاده و کاهش مرگ و میر شهروندان جاره جویی و تصمیمات فوری اتخاذ کنند