روز زمین پاک!

امروز روز زمین پاک است. من که زمانی سرگروهی بودم که بچه های کوچک و بزرگ را جمع می کرد و در این روز به طبیعت هجوم می برد که تا جایی که می توانستیم مساحتی را از زمین پاک کنیم و به پاکسازی زمین به مدد شبکه های اجتماعی امیدوار بودیم، امروز بعد از بیش از یک دهه نه اینکه نا امید باشم، که از فهم روز زمین پاک عاجزم.به باور بنده پاک بودن یا نبودن، باوری است فرهنگی که ریشه در وجود انسانها دارد. باوری که شرایط و خاستگاههای خود را می طلبد. در جهانی که توسعه یافتگی اش حتی به قیمت جنگ و خونروزی زائیده اقتصاد پویا است. بدون شک فقر و فلاکت اجتماعی راهی برای توسعه پایدار باقی نمی گذارد و جامعه هر چقدر در منجلاب فقر فرو رود، ناچار به قربانی کردن محیط زیست خویش است و ادامه این رود اغلب رویای پاکی را از نهاد بشری کم رنگ تر می کند.

این روزها وقتی به معادلات از پیش به اشتباه طرح شده می نگرم. وقتی بده، بستانهای اجتماعی بر پایه بی توجهی به آینده این مرز و بوم را می بینم.وقتی از برخی معاملات پشت پرده به عناوین مختلف به نفع هیچ و به ضرر همه مطلع می شوم. وقتی از جنوب تا شمال و از غرب تا شرق ملاحضات سیاسی بر ملاحضات اقتصادی و اجتماعی و زیست محیطی می چربد. با عرض پوزش از جامعه، بچه های دیروز و امروز و حتی خودم اعلام می کنم که از فهم روز زمین پاک عاجزم.
پی نوشت: تصویر پیوست گرنیکا نام اثر ارزشمند پابلو پیکاسو، نقاش معروف اسپانیایی