محمد چوپان ، جانباز هنرمند و دلتنگی های رمضانی

مسلماً با فرارسیدن ماه مبارک رمضان و افزایش فضای معنوی، انسانها دلتنگ خوبی ها، معنویات و تمام خاطراتی میشوند که با مفاهیم معنوی گره خورده اند. خاطرات خوبی که در سالیان گذشته در نمایشگاه قرآن و در غرفه بنیاد شهید و امور ایثارگران خوزستان در کنار کادر فرهنگی و دیدار با مردم تجسم یافته نیز برای من بخشی از همان دلتنگی های رمضانی قلمداد میگردد که بشدت دلتنگ شان میشوم. این احساس، بیشتر به خاطر نوع ارتباط مستقیم و تعاملی که در زمینه هنر و به ویژه خوشنویسی با خواهران و برادران ایمانی داشتیم ارزشمند است…» آنچه خواندید بخشی از سخنان «محمد چوپان» از جانبازان استان خوزستان در گفتگو با نوید شاهد است، شما را به خواندن متن کامل این گفتگو دعوت می کنیم.

پاسداری از دین خدا و سربازی در راه عزت، استقلال و حفظ امنیت کشور عزیزمان نیازمند ایمان، ایثار و جوانمردی بود که فرزندان این مرزو بوم در حماسه هشت سال دفاع مقدس با تمام وجود از خود نشان دادند و همه ما باید راه شهدا، جانبازان و ایثارگران را ادامه دهیم و هر کس به نوبه خود خدمت و ایثار نماید که این همان پاسداری از خون شهید و ایثارگریهای رزمندگان انقلاب اسلامی می باشد. همه ما مدیون خون شهدا و جانفشانی های ایثارگران و رزمندگان دفاع مقدس هستیم و این همان جوانان ما بوده اند که بی ریا و بدون هیچ چشم داشتی به جبهه های جنگ رفته و از کیان و میهن مان دفاع کردند.

جانبازان به‌ عنوان اسوه‌ های صبر و استقامت، مسیر پرافتخار جانبازی را با الگوگیری از جانباز دشت کربلا حضرت ابوالفضل العباس (ع) و براساس شناخت و اعتقادی راسخ انتخاب کردند در عرصه هشت سال دفاع مقدس، با نثار عضوی از اعضای بدن خویش، قدم در راه جانان نهادند و سرافرازانه در آستان ولایت شدند و دل به رضای ربوبی سپردند و امروز علیرغم درد های ناشی از جانبازی باز هم سمبل و نماد مقاومت به شمار می آید.در روزهایی که حفظ فرهنگ جانبازی و تکریم و تجلیل از مقام جانبازان، یک ضرورت تلقی می گردد با محمد چوپان هنرمند و جانباز خوزستانی به گفتگو نشسته ایم:

لطفا” خودتان را معرفی کنید.

محمد چوپان: بنده محمد چوپان هستم. دوستانم مرا ناصر می نامند.متولد ۱۵ مهر ۱۳۴۱ در شهر آبادان هستم. فارغ التحصیل رشته گرافیک از دانشگاه هنر تهرانم و در حال حاضر بعنوان دانشجوی پژوهش هنر در مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه پیام نور واحد تهران شرق مشغول به تحصیل می باشم.

شما از جانبازان سرافراز ما هستید لطفا برایمان از آن روزها بگویید.

محمد چوپان: در غروب پنجشنبه هفتم مرداد سال ۱۳۶۱ و همزمان با پدافند عملیات رمضان در اهواز و در حین انجام ماموریت گشت و شناسایی با تنی چند از اعضای سازمان مجاهدین خلق مشهور به منافقین به شکل مسلحانه درگیر شدیم که من در همین عملیات نظامی از ناحیه کمر (نزدیک به نخاع) مجروح شدم. این مجروحیت منجر شد تا به عصبهای سیاتیک پای راستم آسیب جدی وارد شود و آثار معلولیت آن از آن تاریخ بهمراه بنده بوده است. اینچنین شد که بنده مفتخر شدم از خیل جانبازان انقلاب بشمار روم. این امر موجب خواهد شد تا مسئولیت ما در رابطه با رعایت و توجه به مسائل اخلاقی ، دینی و انسانی به شدت افزایش پیدا کند.

شما در رشته گرافیک تحصیل کردید. لطفا” از فعالیتهای هنریتان برایمان بگویید.

محمد چوپان: من از از کودکی به نقاشی علاقه داشتم و از سنین نوجوانی به خطاطی و خوشنویسی هم علاقه مند شدم. با شروع جنگ تحمیلی به دلیل کمبود نیروهای خطاط در پایگاههای مقاومت بسیج منطقه حصیراباد فعالیت بیشتری انجام دادم و همین امر به تجربیاتم در این خصوص افزود. در زمستان سال ۱۳۶۱ در واحد تبلیغات سپاه اهواز بعنوان خطاط و طراح مشغول به کار شدم.

بیش از ۵ سال در کنار برادران عزیزم در تبلیغات سپاه در رابطه با اعزام به جبهه و همچنین مراسم بزرگداشت شهدا به فعالیت های هنری مشغول بودیم. در آن دوران که هنوز از آثار چاپ بنر در کشور و شهر ما خبری نبود ما باید با طراحی و تهیه کلیشه ی شهدا بر روی فیلمهای رادیولوژی، بُریدن و تکثیر از طریق چاپ دستی بر روی پارچه و نقاشی تصاویر مبارک آنان و همچنین پارچه نوشته های مربوط به مراسم های آن عزیزان به جبران این کمبودها می پرداختیم.

به این واسطه ما با هنر پیوند میخوردیم. بعد از پایان جنگ با ورود به دانشگاه هنر در تهران و تحصیل در رشته گرافیک که از آرزوهای من بود این علاقه، جهت مناسب تری گرفت. بعد از پایان تحصیل در مقطع کارشناسی، باورها و آموخته هایم را در قالب چند نمایشگاه انفرادی و گروهی با موضوعات عاشورایی در زمینه تایپوگرافی در معرض دید و قضاوت همگان قرار دادم. در حال حاضر هم در زمینه نقش هنر در تاریخ زندگی بشر در حال مطالعه، فراگیری و تحصیل هستم.

شما یکی ازهنرمندان فعال نمایشگاه قرآن و عترت بودید، الان که شیوع ویروس کرونا باعث تعطیلی نمایشگاه است چه حسی دارید.

محمد چوپان: مسلماً با فرارسیدن ماه مبارک رمضان و افزایش فضای معنوی، انسانها دلتنگ خوبی ها، معنویات و تمام خاطراتی میشوند که با مفاهیم معنوی گره خورده اند. خاطرات خوبی که در سالیان گذشته در نمایشگاه قرآن و در غرفه بنیاد شهید و امور ایثارگران خوزستان در کنار کادر فرهنگی و دیدار با مردم تجسم یافته نیز برای من بخشی از همان دلتنگی های رمضانی قلمداد میگردد که بشدت دلتنگ شان میشوم. این احساس، بیشتر به خاطر نوع ارتباط مستقیم و تعاملی که در زمینه هنر و به ویژه خوشنویسی با خواهران و برادران ایمانی داشتیم ارزشمند است. امیدوارم با از بین رفتن این بیماری مرموز کرونا به زودی بتوانیم چنانچه عمری باشد با شرکت در این چنین نمایشگاه هایی به وظایف هنری و معنوی مان عمل کنیم و آثاری زیبنده را تقدیم علاقه مندان کنیم. این عمل موجب میشود که در منازل بسیاری از شهروندان اهوازی یک یادگاری از بنده و همکارانم در بنیاد شهید در قالب آیات و روایات وجود داشته باشد.

فکر می کنید هنرمندانی همچون شما از سوی مسئولین حمایت می شوند.

محمد چوپان: در این خصوص باید عرض کنم که علی‌رغم حمایت هایی که طی سالیان اخیر توسط اداره کل ارشاد استان و معاونت فرهنگی و اجتماعی شهرداری اهواز ( در مقطعی ) از کارهای بنده صورت گرفته اما در مجموع باید ابراز داشت که حمایتهای مورد انتظارِ قشر هنرمند در تمام کشور و به ویژه در استان ما از هنرمندان صورت نگرفته است. با وجود این همه سرمایه های هنری که دارای تجربه، تحصیل مرتبط و انرژی جوانی هستند، می‌توان آمیزه‌ای ارزنده از هنر و دانش را برای نسل های آینده به ارمغان نهاد. اما متاسفانه حمایت های کافی از هنرمندان در زمینه های مادی و معنوی کمتر صورت میگیرد. امیدوارم نهادهای ذیربط و به ویژه اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان بتوانند در این زمینه گام های موثر و بلندتری را بردارند و به هنر استان وزانت و شانیت بیشتری ببخشند. البته ناگفته نماند که از بنیاد شهید هم توقع میرود تا از طریق واحد فرهنگی در استان خوزستان که پایتخت دفاع مقدس است نسبت به تدارک و برگزاری نمایشگاه هایی فاخر با موضوع ایثار و شهادت، ادای وظیفه و دِین نماید.

 و سخن آخر

محمد چوپان: کلام آخر اینکه هر یک از ما علاوه بر فراگیری هنر به عنوان یک سرمایه ی ارزشمند معنوی برای دنیا و آخرتمان سعی کنیم بیش از پیش قدر لحظات کوتاه زندگی را در کنار همدیگر بدانیم.بکوشیم از خودمان نام و خاطراتی زیبنده تر و ماندگارتر به جا بگذاریم. به فرمایش امام علی علیه السلام به گونه ای زندگی کنیم که وقتی هستیم دلیل و ایجاد لبخند بر لب های بندگان خدا باشیم تا در غیاب ما وقتی که رفتیم مَردم دلتنگ دیدار ما و خصایل اخلاقی ما شوند. امیدوارم که خداوند توفیق زندگیِ زیبا، نیکو، موثر و پر از آرامش را به همه ما ارزانی فرماید. بجاست که در پایان این گفتگو از محبت های عزیزانم در حوزه ریاست بنیاد شهید و مجموعه تحت پوشش ایشان و بویژه واحدهای فرهنگی این نهاد برخاسته از انقلاب، تشکر و قدردانی کنم که شرایط این توفیق، خدمتگزاری و تعامل با شهروندان اهوازی را از طریق دروازه ی هنر خوشنویسی در طول سالیان اخیر برای بنده و دیگر دوستان هنرمندم فراهم کرده و از تهیه و تدارک هر ابزار لازم و مورد نیازی هرگز دریغ ننموده اند. / منبع : نوید شاهد