شهری که فقط رؤیا می بیند!

باید خوابید تا خواب دید ، و باید خوشخیال شد تا رؤیا به سراغمان آید! قبل از همه شروع کردیم اما عقب تر از همه ایم ، فرودگاه و جاده و پارک و شاخص های عمرانی مان حتی در زمان جنگ هم از بسیاری از کلان شهرها سرتر بودند ، اما واقعاً چی شد که حالا حسرت شهرهایی را باید بخوریم که در گذشته در برابر اهواز ، روستای بزرگی بیش نبودند! نه بخیلیم ، نه چشم تنگ !اما وقتی مراکز استان ها را می بینیم که چگونه آبادی و ترقی از سر و رویشان می بارد و اهوازمان اینچنین خسته و مفلوک فقط به چند المان و نماد ساختگی معرفی میشود دلمان میگیرد .

وقتی متروها را با آن ایستگاه های شیک و زیبا میبینیم و متروکشهرمان موجب تهوع زمان و تاریخ شده احساس شرمندگی میکنیم. این موضوع تا آنجا پیش می‌رود که گفته میشود واگن های خریداری شده ی متروی خیال بدلیل عدم راه اندازی زنگ زده و در حال پوسیدگی اند،گویا در برابر درماندگی این شهر هیچکس مقصر نیست ،البته در شهری که مسئولانش سببی و نسبی بصورت شجره نامه به هم وصلند طبیعی است که گربه های شهر مقصر اصلی گرفتگی فاضلابند !!

نگاهی به سال تأسیس فرودگاههای کشور نشان میدهد فرودگاه اهواز قدمت و شکوهی بسیار بیشتر از سایر فرودگاههای بجز مهرآباد تهران داشته در صورتیکه در حال حاضر با مقایسه ،با فرودگاههای اصفهان ، مشهد ، تبریز، شیراز و … پی میبریم که چقدر این فرودگاه از قافله عقب مانده و نسبت به فرودگاههای مذکور غیر قابل مقایسه است.هیچ کلان شهری نداریم که بزرگترین رودخانه کشور از وسط آن بگذرد ، اما ما این نغمت خدادادی و نه انسان ساخت را بدلیل بی تدبیری و بی برنامه گی به برزگترین مجرای فاضلاب کشور مبدل ساخته ایم…امروز شهرمان فقط در رویأی گذشته یا در خیال آینده سیر میکند و گویا قرار نیست اتفاق بزرگی در زمان بیداریش رخ دهد.

فاضل خمیسی