وقتی دیوار اعتماد می ریزد !

اعتماد و اعتقاد به معلم باید اولویت و محور اساسی ساختار آموزش و پرورش باشد زیرا معلم و مدرس به عنوان سرمایه اصلی دستگاه تعلیم و تربیت نگاه می شود.معلم کارمند نیست و هویت علمی و تربیتی او فراتر از شغل کارمندی است. تحول در آموزش و پرورش زمانی است که کسوت معلمی یک افتخار […]

اعتماد و اعتقاد به معلم باید اولویت و محور اساسی ساختار آموزش و پرورش باشد زیرا معلم و مدرس به عنوان سرمایه اصلی دستگاه تعلیم و تربیت نگاه می شود.معلم کارمند نیست و هویت علمی و تربیتی او فراتر از شغل کارمندی است. تحول در آموزش و پرورش زمانی است که کسوت معلمی یک افتخار محسوب و هر کسی این جایگاه را برای خود افتخاری بزرگ تلقی کند.. اما امروز به چند دلیل منزلت معلمی در فرایند تصمیم سازی سازمان دچار آسیب جدی شده است که می توان دلایل آنرا در نکات زیر جستجو کرد :

۱- روز گار آموزش و پرورش خوب بوده بطوریکه در جامعه حرفی روی حرف یک فرهنگی نمی تواند بزند چون صداقت ، وفا و خودگذشتی در تمام وجود معلم احساس می شد اکنون نیز جایگاه و منزلت معلم در میان اکثریت جامعه همانگونه است ولی از دوره ای محور برنامه ها ، تصمیمات و تخصیص اعتبارات در سیستم آموزش وپرورش بجای کیفیت و خروجی مطلوب و تاثیرگذاری سازنده بر بدنه جامعه بر شاخص های کمی ومقدار هزینه ها تمرکز یافته این روند اندک اندک کم رنگ و جایگاه معلم در ساختار معیوب آسیب جدی دیده است.بطور نمونه تکرار پایه را پر هزینه و سبب صرف اعتبارات زیادی می دانستند ، وقبول شدن با هر نوع کیفیت وسطح تواتایی را ملاک ارزیابی مدارس وادارات معرفی کردند .

۲ متاسفانه طی سال های اخیر بدلیل ناکارآمدی مدیران سطوح بالاتر و اولویت یافتن گرایش های سیاسی و لابی های فامیلی و اقتصادی در آموزش و پرورش بجای اصلاح امور در عوض شاهد کاهش آستانه اعتماد به آموزش وپرورش ضعیف گردد چرا که از این خلاء تنها سودجویان استفاده و بهره فراوانی برده و منافع هنگفتی را به جیب می زنند به همین دلیل در قالب کارهای موازی تبلیغات زیادی به راه انداخته که آموزش وپرورش دیگر توان علمی آنچنانی ندارد که بتواند دانش آموزان را برای دستیابی به مدارج بالا ی دانشگاهی کمک کند و فقط آموزشگاه های علمی هستندکه می توانند از عهده ی این کار بیایند و شوربختانه این این کار را با کمک رسانه های رسمی تبلیغ می کنند

۳- از سویی در قالب ساختار معیوب و و مشی برخی مدیران در راستای القای بی انگیزگی در میان صنف معلمان  ، موجب شده تا حضور در کلاس های آموزشی بنوعی اتلاف وقت برای معلم و دانش آموز تلقی شود و این امر می تواند منجر به شکست عزت و حرمت آموزش وپرورش گردد . در واقع این وضعیت خطرناکترین حالت برای سقوط و لوث یک نظام آموزشی که متولی انتقال فرهنگ وارتقای علمی جامعه است ، بحساب می آید.

لذا همه باید تلاش ککند تا از رهگذر کنار زدن مدیران ناکارآمد ، تقویت نظامند منزلت و جایگاه معلم از رهگذر تامین حداقل نیازهای رفاهی خلاء بوحود آمده را ترمیم واصلاح کرد تا عزت وابهت آموزش وپرورش و معلم به شکل مطلوب بازگردد تا شاهد رشد وتوسعه جامعه در تمامی ابعاد باشیم

سید جایم موسوی اصل

مدیر پیشین اداره آموزش و پرورش ناحیه یک اهواز