۱۸ آبان سالروز حماسه آفرینی و شهادت دلیرمردان روستای سمیده و کرخه نور

حکایت شهادت و حماسه آفرینی دلیرمردان و مجاهدان نور  بسیار عجیب و مظلومیت آنان قلب هر انسانی را به درد می آورد . بزرگ مردانی که برای پاسداشت امنیت و آسایش امروز ایران و خوزستان سختی زیادی را به جان خریدند و جانفشانی های وصف ناشدنی را از خود نشان دادند به روایت مردمان خطه […]

حکایت شهادت و حماسه آفرینی دلیرمردان و مجاهدان نور  بسیار عجیب و مظلومیت آنان قلب هر انسانی را به درد می آورد . بزرگ مردانی که برای پاسداشت امنیت و آسایش امروز ایران و خوزستان سختی زیادی را به جان خریدند و جانفشانی های وصف ناشدنی را از خود نشان دادند

به روایت مردمان خطه خونرنگ حویزه ، در روزهای آغازین جنگ تحمیلی و در آبان ماه سال ۱۳۵۹، نیروهای عملیاتی سپاه اهواز جهت جلوگیری از پیشروی نیروهای بعثی عراق در منطقه عمومی کرخه نور ، طرح یک شبیخون را تدارک دیدند در همین راستا ماموریت شناسایی توان دشمن و مخفی کردن اسلحه و مهمات رزمندگان اسلام را اهالی روستاهای کرخه نور بعهده گرفته و در کنار رزمندگان سپاه اهواز در عملیات‌های شبانه علیه دشمن شرکت و سپس به خانه‌های خود برمی گشتند .هنگامی که زمان اجرای عملیات فرا می‌رسد، حضور مردم منطقه بدلیل هماهنگی کامل با رزمندگان اسلام و فرماندهان عملیات بویژه در قرارگاه سری نصرت ، دشمن در این محدوده کرخه نور ضربه سختی متحمل می‌شود.

با شلیک تیر مستقیم تانک های نیروهای خودی , بعثی ها متوجه همکاری و شرکت مردم شهادت طلب روستاهای کرخه نور در عملیات می‌شوند که پس از آن با تعداد زیادی تانک و زره پوش‌های جنگی به سمت روستاهای سمیده، سیار موالی و سیار احمد آباد یورش می‌بردند و با شلیک تیر مستقیم تانک‌ها، خانه‌های اهالی روستاها را به آتش می‌کشند.با این اقدام، انبار آذوقه ساکنان روستاها و حیوانات آنها در آتش می‌سوزد و تعداد زیادی از احشام نیز از بین می‌رود.با این کار دشمن بعثی، رعب و وحشت زیادی در بین مردان و زنان روستایی بوجود می‌آید و اهالی بی دفاع روستاها، مجبور می‌شوند برای در امان ماندن از تیر مستقیم دشمن به کانال‌ها و زمین‌های زراعی اطراف پناه ببرند.

نیروهای بعثی، که از عملکرد مردم روستاها به خاطر نجات خلبان ایرانی عصبانی هستند پس از یورش به روستاها، ۲۸ نفر از مردان این روستاها را از بین زنان و کودکان جدا کرده و همراه خود می‌بردند که دیگر کسی از سرنوشت آنها اطلاعی پیدا نمی‌کند.بعد از آزاد سازی منطقه توسط رزمندگان اسلام در عملیات بیت المقدس، کار پاک سازی و تسطیح اراضی توسط جهاد سازندگی آغاز می‌شود.در هنگام کار، جهادگران تپه‌ای را در ۳۰ کیلومتری شهرستان هویزه مشاهده می‌کنند که صحنه‌ای مشکوک به نظر می‌رسد، وقتی تفحص دقیق صورت می‌گیرد متوجه پیکر زنده به گور شده ۲۸ تن از مردان روستاهای کرخه نور می‌شوند که در سال ۵۹ توسط عراقی‌های بی رحم اسیر شده‌اند.

*شناسایی شهدای کرخه نور

تنها مدرک شناسایی پیکرهای مطهر شهدای کرخه نور، لوازم شخصی باقی مانده نزد آنها است که البته از طریق ، اهالی موفق به احراز هویت دو تن از آنها نمی‌شوند و برای همیشه گمنام می‌مانند.پس از شناسایی پیکرهای مطهر شهدا، خانواده‌های معظم آنها تصمیم می‌گیرند که آنها را در جوار شهدای هویزه، یعنی شهید علم الهدی و یاران باوفایش که در عملیات نصر به فیض شهادت نائل آمده اند به خاک سپارند.

*زیارتگاه عاشقان و دلسوختگان از آن پس مزار این ۲۸ شهید سر افراز

شهدای روستای سمیده که یادشان همواره چراغ راه آینده و رسم شان درس فراموش ناشدنی همه مردم بوده و هست ، نامشان بدین شرح است :  شهید بنات بوعذار، شهید کریم بوعذار، شهید حمید بوعذار، شهید کاظم بوعذار، شهید یونس بوعذار، شهید شویع بوعذار، شهید چاسب بوعذار، شهید بنیه بوعذار، شهید مایع بوعذار، شهید جلیل بوعذار، شهید مسعد بوعذار، شهید عبد الحسین بوغنیمه، شهید هشال بوغنیمه، شهید شیال بوغنیمه، شهید جابر بوغنیمه، شهید رفیع بوغنیمه، شهید ظاهر سیلاوی، شهید حویش سیلاوی، شهید گویطع حمودی، شهید دعیس صالحی، شهید شرجی غلامی، شهید عبدالرضا غلامی، شهید عبدالامام غلامی، شهید حمید غلامی، شهید دایخ فرحانی، شهید حامد عیاشی و دو شهید گمنام زیارتگاه عاشقان و دلسوختگان شده است و مامنی برای نیایش با خداوند متعال.

روحشان شاد..یادشان گرامی.