نحوه اصلاح ساختار معوج شهرداری اهواز! – قسمت یازدهم

اشاره: اشکالات ساختاری به رویه های غلط سازمانی گفته می شود که به دلیل قدمت و تراکم در استفاده، بصورت عملیاتی قابل قبول جلوه نموده و مورد استفاده مکرر قرار می گیرند. بررسیها نشان می دهد که منشاء‌ بسیاری از سوء‌ عملکردها در این قبیل رویه ها خلاصه می شود. بر این اساس می طلبد، شورای پنجم اقدامات عمقی و ساختاری را در دستور کار خود قرار دهد. این‌ قسمت بحث را به موضوع فقدان برنامه منسجم و الزام آور در شهرداری و لزوم استقرار فعالیتها در قالبهای برنامه ای اختصاص می دهیم می دهیم:

*ریل، لکوموتیو و واگنهای شهرداری از رده فعالیت سالم خارج شده و به نوسازی و بازسازی فوری نیازمند هستند !*

شاید اهواز را بتوان یکی از شهرهای فاقد برنامه مصوب و الزام آور بدانیم، به این معنا که نه امکانات و منابع موجود بصورت شفاف و قطعی ثبت و درج شده و می شوند و نه کسی از اولویت و چشم انداز فعالیتهای پیش روی شهرداری اطلاع دقیقی دارد.در چنین خلائی و در همه دوره ها آنچه تعیین کننده نشان می دهد نظر و سلیقه شخص شهردار و حاشیه تصمیم ساز پیرامون ایشان است.راقم به دلایلی از ورود به دهها مصداق که نشاندهنده بی برنامگی فراگیر در حوزه ها و سطوح مختلف شهرداری است امتناع و تا اطلاع ثانوی به بیان کلیات خواهد پرداخت.

باید گفت که نبود برنامه و حاکمیت سلایق و علایق شخصی در ذات امر یک اشکال اساسی و ساختاری بوده که باید مرتفع شود و اِلّا اگر روال و رویه آینده همان خواهد بود که هست در این صورت باید فاتحه اهواز را بسیار زودهنگام تر از آنچه انتظار آن را داشتیم خواند و…از خصوصیات شهرداری های غیر برنامه محور، در حقیقت سد نشدن راههای زد و بند و تبانی میان مدیران و پیمانکاران با توجه به نبود الزامات و اولویتهای محدود کننده است.در سیستم های برنامه محور، ریل فعالیتها از قبل ترسیم می شود و واگنها ملزم به حرکت بر روی آن ریل هستند، با این وصف آیا واقعا وضعیت حاکم بر ریل و لوکوموتیو و واگنهای شهرداری اهواز به این گونه است؟

این ریل و واگنها تا چه اندازه با همدیگر منسجم و در خدمت منافع شهر به تکاپو درمی آیند؟بر اساس تجارب و به استناد مصادیق تحت اختیار باید گفت: یکی از مهمترین آثار فقدان برنامه و نقصان اطلاعات در شهرداری انحرافات بزرگ مالی است که بعنوان مهمترین موانع رشد و توسعه شهر قد علم کرده اند و برای مهار این وضعیت بسیار نابهنجار چاره ای جز تدوین برنامه جامع و الزام آور (با قید تشدید رکن نظارتی-مراقبتی تا رسیدن به نقطه مطلوب) جهت کاستن از اعمال سلیقه ها و دامن زدن هرچه بیشتر به تبانی و سایر تخلفات نیست.

اما آیا برنامه به تنهایی می تواند مشکلات مربوطه را مرتفع سازد؟ قطعا برنامه به تنهایی کارساز نیست و شهردار آینده شهری همچون اهواز قبل از هر چیز باید دارای سوابق شفاف مالی-عملکردی و به تعبیری دقیقتر باید شخصی بسیار پاکدست و امین باشد که اگر چنین نباشد، سخن گفتن از صلاح و اصلاح نیز بیشتر به توهم خواهد ماند. نباید از یاد ببریم که مشکلات پیش گفته در بسیار از موارد شکلی نهادینه و محکم بخود گرفته و از حامیان متعدد درون سیستمی بهره می برند بنابر این چنانچه یک شهردار بسیار قوی و امین سکان مدیریت شهرداری را در دست نگیرد، همان ایادی و حامیان آنها براحتی می توانند برنامه های فرضی و نوپا را زمنگیر یا آنها را از محتوا خارج کرده و به بازی همیشگی خود ادامه دهند، لذا اراده ای قوی لازم است تا ریل کج و پرچاله شهرداری اهواز به دور ریخته شود و خطی متناسب با نیازهای عمرانی و رفاهی حال و آینده‌ اهواز طراحی و ترسیم شود. لکوموتیو اهواز باید بر ریل جدید سوار شود که تنها با تغییر و تحول اساسی و بهره مندی از مکانیزاسیون و محدود کردن هر چه بیشتر دخالت اشخاص از اتخاذ تصمیمهای مالی و انتفاعی و … می توان به جنگ فساد عمیق و ریشه دوانیده در جان و جسم شهرداری رفت.

باز هم باید یادآور شد که منتفعان قدرتمند درون و برون سیستمی و ساپورت کنندگان آنها چنین تغییرات و تحولاتی را برنخواهند تابید و راه را بر آنها خواهند بست و به چیزی جز ادامه سریال انتفاعیشان تن نخواهند داد اما با وجود یک‌ شهردار خوش گذشته و غیروامدار (که نقطه ضعفی در گذشته اش نباشد) و بشرط پشتیبانی تمام قد اعضای شورا و نلغزیدن آنها در جاده انتفاع و بده و بستان، می توان به خواسته های بحق اهوازیها یعنی داشتن اهوازی آباد (با کارگزارانی امانتدار) جامه عمل پوشانید و سریال کدر و سیاه گذشته را به بایگانی راکد رهسپار نمود.
ادامه دارد…

علی عبدالخانی
جمعه بیستم مرداد ماه ۱۳۹۶