فلاحیه در گرداب نمکزار و غوطه ور در فاضلاب!

کتاب سفرنامه ی خوزستان عبدالغفار نجم الملک را که مطالعه می کنید آنگاه که به فلاحیه و به تعریف او نگاهی میاندازد فلاحیه را به سان جنت البرین تشبیه می کند ومی نویسد که فقط از خراج خرمای آن بخش اعظمی از میزانیه ی مملکت تامین می شود و یا اینکه از باغات و زراعت چهار فصل آن وقتی سخن میراند آدم تخیل می کند که حتمی جنت البرینی در این سرزمین بوده است که اکنون با کج اندیشیهای مسولان قاجار منش ،این جنت البرین به سعیری برای مردمش تبدیل شده است.
هور فلاحیه که زمانی نه چندان دور نقش یکی از شش های خوزستان به همراه هور العظیم حویزه را داشت امروز خود بدلیل سیاستهای غلط دچار تنگی نفس شده است.فلاحیه ایی که روزگاری نیروی کار از جای جای مملکت وارد آن میشد امروزه جوانانش در بیکاری وتبعیض روزگار سپری میکنند.هور الدورق که محل ارتزاق بیشمار خانوادهای بومی آن بود امروزه به نمک زار تبدیل شده و در آینده ای نه چندان دور مهاجرت قضیه ی اول اهالی آن خواهد بود بخاطر ایجاد طوفانهای نمک!

زمانی همین هور محل حیات انواع آبزیان وماهی هایی بود که اهالی آن علاوه بر تامین معیشت و روزی خود به اقصا نقاط بلاد صادر می کردند،اما امروزه حتی قورباغ ها هم برای زندگی در هور کلاس می گذارند.چرا وبا دخالت چه کسانی هور الدورقی که استعداد تبدیل شدن به یکی از بزرگترین جاذبهای گردشگری و اشتغال جوانان را داشت به حال امروز گرفتار شده؟

و در آخرین دست گل مسولان ذکر شده فاضلاب فلاحیه بلای جان مردم آن شده است .آقای نماینده ی محترم فرماندار و مسولان بخش های مختلف فلاحیه را شما با لابی گری خودتان منصوب کرده اید .وبا دادن این مناصب و حذف بچهای عرب بومی جفایی بزرگ وخطایی لم یغفر مرتکب شده اید.نمیدانم برای چه وبا گرفتن کدامین امتیاز اما اگر در این دنیا کسی بازخواستتان نکند در آن دنیا مطمئن باشید مشمول این آیه ی شریفه میشوید(وقفوهم انهم مسولون).به خود بیایید وبرای عاقبت به خیر شدن هم که شده قدمی عملی ودر راستای منافع ومصالح عامه ی مردم فلاحیه بردارید.که خیلی زود دیر میشود

جاسم خلف دخت زرگانی