باران های پاییزی هم “کرخه” را برای مردم “رفیع” زنده نکرد

رودخانه کرخه از مناطق میانی و جنوب‌غربی رشته کوه‌های زاگرس در نواحی غرب و شمال غرب کشور سرچشمه گرفته و پس از طی مسافتی در حدود 900 کیلومتر در امتداد شمال به جنوب، سرانجام در مرز مشترک ایران و عراق به مرداب هورالعظیم می‌رسد. رودخانه کرخه پس از رودخانه‌های کارون و دز سومین رودخانه بزرگ ایران از نقطه نظر آبدهی محسوب می‌شد.

کرخه در عراق به رودخانه‌ای که از پیوستن دجله و فرات پدید آمده می‌پیوندد. بزرگ‌ترین سد ایران روی رود کرخه ساخته شده و سد کرخه نام دارد. نام کرخه نامی کهن و نام منطقه و حکومتی در جنوب خوزستان بوده‌است. سد کرخه یکی از بزرگ‌ترین سدهای خاکی دنیا و بزرگ‌ترین سد خاکی ایران و خاورمیانه است. این سد بر رودخانه کرخه در ۲۲ کیلومتری شمال غربی شهرستان اندیمشک در استان خوزستان ساخته شده است. سرشاخه‌های اصلی تشکیل دهنده رودخانه کرخه، رودخانه‌های سیمره، کشکان، قره سو، گاماسیاب و چرداول هستند.رودخانه کرخه از شمال به سوی جنوب جریان دارد و پس از گذر از کنار آثار شوش به سوی غرب تغییر مسیر می‌دهد و به شاکریه سوسنگرد، هویزه ، رفیع و هور العظیم می رسد ،سپس مسیر آن دوباره تغییر کرده و وارد عراق می‌شود.

پنج سالی است که بدلیل عدم مدیریت صحیح منابع آبی و همچنین آبگیری سد سیمره در لرستان و تخصیص 800 میلیون متر مکعب آب از سرچشمه ها به این امر از سوی وزارت نیرو علیرغم اعتراض نمایندگان مجلس و در نتیجه کاهش آب ذخیره پشت سد کرخه ،این رودخانه در پایین دست خشک گردید و در پی آن اقتصاد کشاورزی در شهرستان های شوش و دشت آزادگان نابود و همچنین تالاب بین المللی هورالعظیم دچار بحران کم آبی شده اسنت. خبرنگار ما در بازدید میدانی از وضعیت رودخانه کرخه حد فاصل شهر “رفیع” خبر از خشک شدن این رودخانه تاریخی و نابودی محصولات کشاورزی می دهد.کمای کرخه آنقدر عمیق و سنگین بوده که بارش های پاییزی نیز نتوانست حیات دوباره را در کالبد آن تزریق کند.مردم دشت آزادگان بویژه اهالی هویزه و رفیع انتظار دارند تا دولت محترم همچون دریاچه ارومیه طرحی بلند مدت برای بازگرداندن حیات به کرخه خوزستان تهیه و اجرا نماید تا محیط زیست این استان را از بحران فراگیر برهاند.