حمید رشیدی ، ترجمانِ عدمِ خُسرانِ انسان

محمد چوپان :شاید مرگ ، تغییر جامه ای باشد در مسیر کمال آدمی که هرچه صاحبِ آنجامه در زندگانیِ عالمِ خاکی خویش ،بر آراستگی و پیراستگی همت نموده باشد ، بی شک آن رخت که تازه بر تن نموده نیز آراسته تر ، معطر تر و پاکیزه تر خواهد بود…..

آنانکه با کردار شایسته ، پندار بایسته و گفتار وارسته شان از بردباران بوده و نه تنها بر دوش دیگران باری ننهاده ،بلکه بارها و بارها ، بار از دوش دیگران نیز برداشته اند تا آرامش و لبخند را بر سفره دل مردمان بنشانند ، اینان به تعبیر قرآن کریم از خُسران دنیا و آخرت به دورند و این چنین انسانهایی هستند که طعم شیرین رستگاری را خواهند چشید.زنده یاد ، استاد حمید رشیدی ،حقوقدان ، نویسنده و پژوهشگر توانا که در نخستین روز از ماه مبارک رمضان پس از تحمل مدتها رنج و دردِ بیماری،درهای آسمان را بر خویش گشوده دید و به نظاره ی لبخند خدا نشست از تبارِ همین بندگان حق بود که براستی نَفَسی حق داشت.

او آرام و بی ادعا در گوشه ای از شهر ما سالها مطالعه کرد و حاصل دانسته ها و یافته هایش را به رشته تحریر درآورد تا برای انسان ، طبیعت و از جمله “آب” ، پیام آور ِاحقاق حق باشد. میراث مکتوبِ او آیینه ای است فرا روی فردا و انعکاسِ دردهای مردم ِ مظلوم این دیارِ پر از ثروت !

کمتر فعالیت اجتماعی و خیریه ای را میتوان رصد کرد که ردِ پای او و خانواده ی فرهیخته اش در آنها دیده نشود.استاد رشیدی پرورش یافته ی مکتب قرآن بود و حالب آنکه در ابتدای ماه بهار قرآن نیز بهاری شد.حاصل عمر با برکت او بسیار قابل تامل و قابل درنگ است. اما بعقیده نگارنده ، او همواره بی ادعا و خاموش می کوشید تا خانواده و فرزندانش را آنچنان در پرتو آموزه های دینی و قرآنی تربیت نماید که حاصل حضور هر یک از این گوهر های ناب و کمیاب ، تکمیل پازل های نیاز اجتماع باشد و دستاورد تلاش شان ، زدودن درد از پیکر جامعه و تزریق روحِ آرامش به کالبد و روان مردمان باشد….شاهد این ادعای من ، تحقق آرزوهای کودکانِ مبتلا به سرطان است که چند سالی است در شهرِ ما به همت خانواده ی پای کار ایشان و جوانان اهوازی بویژه دخترشان که فرشته ایست تمام عیار ، رنگ
واقعیت بخود میگیرد و دیگر آرزو نیستند….!

همانند کوچ غمبار همه بزرگانِ جوامع انسانی ،بی شک در غم فقدان این مرد بزرگ ، این ماییم که زیان میکنیم و آنکه از غم روزگار و ناجوانمردی هایش با “قلب سلیم” بسوی آغوش خالقش مشتاق و بیقرار بازمی گردد،استاد حمید رشیدی است که در ورطه ی عمل به ما آموخت چگونه میتوان زیست که از خُسرانِ روزگار به دور بود…..روانش شاد و قرین فضل و فیض الهی و دریای اندوه و بیقراری خانواده داغدار ودوستان ِ بیشمارش را ساحل بیکرانه ی قرار و آرامش باد.