با کاروان اربعین 4 ؛موکب های عشق ، خیمه های خدمت

روز سه شنبه 26 آبان همزمان با سالروز شکست حصر سوسنگرد فرصتی شد تا به بهانه شرکت در مراسم برافراشته شدن “بیرق” خدمت به زائران اربعین حسینی راهی “چذابه” بشوم .پیش از رفتن و براساس رپرتاژهای تبلیغاتی و اخبار منتشر شده در رسانه ها ، تصورم این بود که جهت استقبال از زائران اربعین در […]

روز سه شنبه 26 آبان همزمان با سالروز شکست حصر سوسنگرد فرصتی شد تا به بهانه شرکت در مراسم برافراشته شدن “بیرق” خدمت به زائران اربعین حسینی راهی “چذابه” بشوم .پیش از رفتن و براساس رپرتاژهای تبلیغاتی و اخبار منتشر شده در رسانه ها ، تصورم این بود که جهت استقبال از زائران اربعین در سالجاری ، نهادهای دولتی کارستان کرده و سنگ تمام گذاشته اند.

01

از سه راه خرمشهر و ابتدای جاده اهواز – حمیدیه، تابلوهای “طریق الحسین” این احساس را تشدید می کرد .تا دروازه های حمیدیه خبری جز تابلوهای چشم نواز نبود ، هر چه جلوتر می رفتیم همجنان منتظر “اقدامات بزرگ” مدیران “معنوی” بودیم.

به “کوت سید نعیم” در ابتدای حوزه استحفاظی دشت آزادگان می رسیم ، بیرق های رنگارنگ زینت یافته به نام سید و سالار شهیدان امام حسین (ع) و علمدار کربلا نگاه مان را به خود جلب می کند .صدای بلندگوها که نوحه های عربی “ملاباسم” و مداحان مشهور را پخش می کرد به گوش ها را نوازش می داد و دل را تحزین می کرد .کم کم که به پل ایست بازرسی نزدیک تر می شدیم ،بوی قهوه و دود زغال منقل ها به مشام می رسد ، در یک شهر کوچک ، 12 موکب برای پذیرایی از زائران و عابران برپا بود. کودکان ، جوانان و ریش سفیدان همه کمر خدمت را بسته و با ایستادن در وسط جاده عابران را به موکب ها دعوت می کنند،

جوانی که در اوج اخلاص، طبق خرما برسر نهاده و در مسیر نشسته و با خیر مقدم گفتن به عابران (اهلا ابخدام الحسین) اوج کرم و مهمانوازی را به نمایش می گذارد. در آغاز تصور می کردم ، این “خیمه های پذیرایی” را ادارات دولتی برپا کرده اند ، اما وقتی به درون موکب ها رفتیم و با “خادمان” واقعی “طریق الحسین” به گفتگو نشستیم ، معلوم شد همه “خیام خدمت” مردمی است و ساکنان این خطه با تمام وجود و بذل دارایی های شخصی برای پذیرایی از راهیان کربلا بسیج شده اند.

با برادر عزیزم “حاج عبدالوهاب سیلاوی” که خود از فرزندان و معتمدان مردم منطقه بود به درون یکی از “خیمه های خدمت” رفتیم ، تصویر بزرگ سردار شهید “جبار عراقی” نگاه مرا جلب کرد ، از متولی موکب از چرایی نصب عکس پرسیدم ، گفت این سردار فرزند برومند “کوت سید نعیم” و سند افتخار این مردم در راه پاسداری از “ولایت” و نشان عشق آنان به “اهل بیت” علیهم السلام است.

از چگونگی برپایی و تامین هزینه های موکب ها پرسیدم ، که در پاسخ ام گفت : این موکب ها سه روز پیش راه اندازی و تا 5 روز پس از زیارت اربعین برپا خواهد بود. ساکنان منطقه بطور گروهی و یا خانوادگی با هزینه شخصی این “خیمه های خدمت” را برپا کرده اند .برخی نوشیدنی ها و محل استراحت را تهیه و عده ای دیگر صبحانه و غذای گرم دو عده نهار و شام را تقدیم زائرین می کنند. وی افزود : هر چه به اربعین نزدیک تر می شویم تعداد “خیمه های خدمت” بیشتر می شود و احتمالا به دو برابر رقم موجود برسند.

پس از نوشیدن چای و قهوه بهمراه حاج عبدالوهاب مسیر حرکت خود را به سمت چذابه ادامه دادیم. به “ابوحمیظه” روستای 94 شهید و دژ مستحکم نیروهای نامنظم شهید چمران در دفاع مقدس رسیدیم ، موکب ها از شور و شوق خاصی برخوردار بود ، جوانان و نوجوانان روستا برای پذیرایی و استقبال زائران به تکاپو افتاده و اوج عشق و دلدادگی خویش را به ساحت اباعبدالله الحسین (ع) و شهدای کربلا در قالب تابلوی بلند مهمانوازی ترسیم کرده بودند تا این سنت ماندگار را که ریشه در باورهای مردمان این خطه دارد برای همیشه عمیق تر سازند.برپایی 30 خیمه خدمت در این روستا بسیار جالب توجه و ستودنی بود.

پس از دقایقی به سوسنگرد می رسیم ، مردم در حال و هوای 26 ابان سالروز شکست حصر این شهر به فرمان معمار و معیار انقلاب اسلامی حضرت روح الله بودند ، مارش های حماسی دوران دفاع مقدس و ممزوج شدن آن با شور حسینی و ایستگاه های صلواتی برای لحظاتی ما را در فضای دهه 60 و مقطع درخشان تاریخ این سرزمین قرار داد .شور و شعف و مهمان نوازی مردم سوسنگرد با برپایی حدود 50 موکب خدمت نشان از پیوند دیرینه مردم این منطقه با ولایت و اهل بیت (ع) داشته و دارد.

مسیر خود را به سمت بستان و چذابه ادامه می دهیم ، دکتر سعیدی شهردار فعال و متعهد این شهر ما را همراهی می کند و از اقدامات مردمی در این منطقه گزارش می دهد . سعیدی می گوید : مردم بستان زیباترین صحنه ها را برای استقبال از زوار اربعین حسینی به نمایش گذاشتند .در اطراف بستان پیرمردی روشندل و بسیار با ایمان به همراه همسر و فرزندانش روز گذشته در استقبال از کاروان 4000 نفری یک گاومیش که جز نفیس ترین دارایی اش بوده را به پای زائرین حرم حسینی قربانی و سپس جهت تهیه غذا به موکب ها هدیه کرد. کسانی که طی سال های گذشته توفیق زیارت اربعین رفیق شان شده و آن سوی مرز از پایانه “شیب” تا “کربلا” را دیده اند بخوبی می توانند کار بزرگ مردم بستان در این سوی مرز را درک کنند. مسافت حدفاصل بستان تا چذابه همه بوی کربلا می دهد .

شهرداری بستان نیز برخلاف دیگر دستگاههای “کثیر التبليغات” کارهای بزرگی همجون آماده سازی 10 هتکار زمین جهت پارکینگ خودروها ، کارگذاشتن پمپ بنزین صحرایی ، آماده سازی مکان استقرار موکب ها و نقل و انتقال مواد غذایی از بستان به خیمه های خدمت را انجام داده و در حال استمرار آن است. البته در این سیاحت و بازدید میدانی به نکات دیگری نیز رسیدیم بطور نمونه بعضی دستگاهها با داشتن تنها یک موکب اما در عوض 1000 بنر با هزینه 500 میلیون در مسیر تردد زوار نصب کرده اند .در مجموع مردم خطه دشت آزادگان ثابت کردند که همیشه پیشتاز و سرآمد هستند و برپایی بیش از 160 موکب عشق و خیمه خدمت گواه روشنی بر این مدعاست.

نعیم حمیدی