هل المحرم و هلت ادمعی … بازدلم غم گرفت دوباره ماتم گرفت/ ماه محرم آمد تمام عالم گرفت

عطری که از حوالی پرچم وزیده است ما را به سمت مجلس آقا کشیده است از صحن هر حسینیه تا صحن کربلا صد کوچه بازکنید محرم رسیده است…بازدلم غم گرفت دوباره ماتم گرفت/ ماه محرم آمد تمام عالم گرفت.بر سینه ی من نوشته بین الحرمین / نصف قلبم با ابالفضل،نصف دیگر با حسین

علی روح الحسین،علی الرفات‌ علی البطل الشهید تأوهاتی‌ سأحبسها سعیرا فی فؤادی‌ و اخنقها زفیرا فی لهاثی‌ فما موت العظیم سوی حیاة و ما عیش الذلیل سوی الممات‌ و ما کان الحسین الی دموع‌ بمحتاج و لا لتنهدات‌ بمصرعه علی الاجیال نصر لاصحاب النفوس الطیبات‌ فیا سبط الرسول و والدیه! علی ارواحکم ازکی الصلاة ابوک حمی العقیدة یوم راحت‌ جیوش الشرک تعبث بالهداة و ثار علی الضلال فکافأته‌ بأحقر طعنة زمر النجاة الا شلت ید الجانی و سحقا لها عند الا بالس من اداة و جدک علم الاسلام دینا بآیات السماء البینات‌ و بالقرآن وحی الحق اجری‌ ینابیع الهدی المتفجرات‌ فأروی الجاهلیة بعد قیظ کمثل الغیث فی الارض الموات‌ فکوفی‌ء باضطهاد و انتقام‌ و ما سلم النبی من الاذاة و امک درة الاسلام کانت‌ و سیدة النساء الفاضلات‌ تلألا ذکرها بأب و زوج‌ و بابینها،بسفر الخالدات‌ هو التاریخ یهتف فی ذراه‌ و یرشقنا بمحموم العظات.