معاونت عمرانی نباید وجه المصالحه قرار بگیرد !

وقتی صحبت از امید و همدلی می شود طبعاً باید لوازم این صحبت نیز مهیا باشد. در مبحث مهم توزیع عادلانه ی فرصتها میان اقوام مختلف ( البته با توجه به لیاقت اشخاص ) همیشه این تز مطرح می شد که وفاق و انسجام ملی همه صورتهای تبعیض را نفی می کند که لازمه ی […]

وقتی صحبت از امید و همدلی می شود طبعاً باید لوازم این صحبت نیز مهیا باشد. در مبحث مهم توزیع عادلانه ی فرصتها میان اقوام مختلف ( البته با توجه به لیاقت اشخاص ) همیشه این تز مطرح می شد که وفاق و انسجام ملی همه صورتهای تبعیض را نفی می کند که لازمه ی این امر پرهیز از انحصار طلبی افراط گونه است. آقای شریعتی با اتخاذ شیوه ی حکیمانه هر چند تا نقطه ی مطلوب و آرمانی فاصله ی زیادی داشت

اما تا حد زیادی توانست جمع کثیری از برادران عرب را دور خود جمع کند. آنها امیدوار بودند که رویکرد ضد تبعیض ایشان ادامه پیدا کند و در مبحث توزیع پُست ها به استانداری اکتفا نکند و مدیران لایق عرب همچون سایرین به مناصب مهمی در نفت و گاز و حفاری، آب و برق، آموزش و پرورش، صنعت و معدن و تجارت، راه و شهرسازی، تامین اجتماعی و… دست پیدا کنند. برای فعالان سیاسی و اجتماعی کاملاً مبهم است که چرا استاندار خوزستان بر خلاف رویکرد مثبت خود، اقدام به خارج کردن بسیاری از پُستها از دست نیروهای عرب می کند. نمونه آن طی۶ ماه گذشته کاملاً مشخص بوده که یک جریان احتمالا خارج از استان پشت این سناریوی تبعیض آمیز قرار دارد.

می دانیم که معاونت عمرانی استانداری تنها منصب باقیمانده ای است که ظاهرا برای آن نیز سناریویی طراحی شده و قرار است این تنها پُست که همواره توسط یک عرب اداره می شد از آنها گرفته شود و شخصی از قومی که اکثریت مناصب ارشد استان را در انحصار خود دارند، این پُست را نیز تصاحب نمایند تا بدین ترتیب فاتحه ی حداقل ترین استحقاقات این قوم شریف و ولایتمدار خوانده شود. اکنون همان دوستان عرب استاندار که با توجه به برخی علایم چنین احتمالی را دور از انتظار نمی دانند از استاندار می خواهند که تحت این نوع توصیه های منافقانه و تبعیض امیز قرار نگیرند و رابطه خوب خود با این قوم را فدای بازیهای سیاسی برخی جریان ها نکنند و این ذهنیت را ایجاد ننمایند که شریعتی از اول نیز از عربها بعنوان پُل عبور خود استفاده کرد و اکنون که بدون خطر از پُل گذشته دیگر نیازی به آن ندارد لذا در صدد ویران کردن آن پل است که چنین وضعیتی در هر حال صحیح نیست و چنانچه استاندار بخواهد با صاحبان این سناریو هم نظر بشود و تنها جایگاه باقیمانده برای عربها یعنی معاونت عمرانی را بخواهد از آنها بگیرد و بر سهم قوم خاص بیفزاید در این صورت باید بگوییم که ایشان بزرگترین اشتباه عمر خود را مرتکب شده است. ایشان نباید همه امور خود را به عده ای مرکز بسپارد و از مدافعان خود در استان غافل شود.‌ امیدواریم آنچه در محافل مختلف رد و بدل می شود صحت نداشته باشد و استاندار همچنان مدیر و مدبر نسبت به اقوام باقی بمانند.

سید حسین موسوی