نظریه فضله ی مگسی در اقتصاد مجلسی!

در جلد اول خاطرات مرحوم دکتر ابراهیم یزدی در خصوص پولدار شدن یکی از متمولین تهران اینگونه بیان می شود: < یک مورد از ثروتمند شدن افراد بدلیل جنگ یا شرایط بحرانی داستان حاج مفّرح، بنیانگذار بیمارستان مفّرح در جنوب تهران است، ایشان یک تاجر متوسط و وارد کننده چای بود. او معمولاً چای را […]

در جلد اول خاطرات مرحوم دکتر ابراهیم یزدی در خصوص پولدار شدن یکی از متمولین تهران اینگونه بیان می شود: < یک مورد از ثروتمند شدن افراد بدلیل جنگ یا شرایط بحرانی داستان حاج مفّرح، بنیانگذار بیمارستان مفّرح در جنوب تهران است، ایشان یک تاجر متوسط و وارد کننده چای بود. او معمولاً چای را از هندوستان وارد می کرد، و به تاسب امکانات مالی اش هر بار ۱۰ تا ۵۰ صندوق چای بوسیله تلگراف به طرف هندی اش سفارش میداد.

u

او تصمیم میگرد اینبار حداکثر سفارش که ۵۰ صندوق است را سفارش دهد، چند روز یا هفته بعد از سفارش ، از هندوستان برای او تلگرامی میآید، که سفارش ۵۰۰ صندوق سفارش شما بار گیری و ارسال شد!! آقای مفرح وحشت زده تلگراف میفرستد، که بنده فقط ۵۰ صندوق سفارش داده نه ۵۰۰ تا؟!او که توان مالی پرداخت ۵۰۰ صندوق را نداشت، مهلت بیشتری برای باز پرداخت درخواست کرد که مورد موافقت شرکت قرار گرفت.حاج مفرح پیگیری میکند، که بداند منشأ این اشتباه کجا بوده است، خلاصه معلوم می شود؛ که در پست خانه مرکزی مگسی روی کاغذ درخواست حاج مفرح نشسته و در جلوی رقم ۵۰، با فضله خود، صفری اضافه میکندو مامور مربوطه نیز ۵۰۰ صندوق را سفارش می دهد،

وقتی که صنادیق چای به ایران میرسد، همزمان با آغاز جنگ بوده (جهانی اول)، بوده که این موضوع باعث ایجاد اختلال شدید و گرانی در اجناس و کالاها و بخصوص چای شده وموجب میشودکه سرمایه حاج مفرح چندین برابر شودو…این داستان بی شباهت با سرمایه‌دار شدن برخی از افراد در عصر حاضر کشور نیست، افرادیکه یک شبه بدون هیچ زحمتی بر اثر تصمیم یک شب نشینی برای دلار یا واردات یا…، معادل پس انداز شرافتمندانه چندین صد کارگر و کارمند سرمایه کسب کرده اند، کسانی که هزار، هزار سکه طلا میخرند، و مدیریت مجالس تصمیمات اقتصادی را مدیریت می کنند،فکر کنم، دیگر نباید اجازه داد، مافیاهای اقتصادی در پوشش خرید سکه و ارز و… خون مردم را بمکند. اگر مفرح با فضله ای و دیگری با یک تلاطم سیاسی یک شبه پولدار شوند، باید دلیل را در دنیا و مردمانش و مدیرانش جست.

فاضل خمیسی