زمین خواریهای موسساتی! / علی عبدالخانی

یکی ازپدیده های رایج درشهراهواز زمین خواری است.پدیده ای که درسایه برخی موسسات فاسدتوانست بخش عمده ای از زمینهای عمومی شهر را ببلعد ودر شکم مافیای دلالان زمین خوار قرار دهد والبته آب از آب هم تکان نخورد.اگر این وجه مجرمانه راحالتی فراگیر وفرا استانی فرض کنیم بدون ذره ای تردید می توانیم اهواز را […]

یکی ازپدیده های رایج درشهراهواز زمین خواری است.پدیده ای که درسایه برخی موسسات فاسدتوانست بخش عمده ای از زمینهای عمومی شهر را ببلعد ودر شکم مافیای دلالان زمین خوار قرار دهد والبته آب از آب هم تکان نخورد.اگر این وجه مجرمانه راحالتی فراگیر وفرا استانی فرض کنیم بدون ذره ای تردید می توانیم اهواز را رکورد شکن پیچیده ترین وجوه آن تلقی ونمره ای درحد عالی برای آن قایل شویم.زمین خوران که درحقیقت شرکای برخی عوامل مناطق متولی بشمار میروند با احساس امنیت ازهرگونه عقاب وبازخواست دایره جرایم تعریف شده خود راگسترده تر از هرزمان دیگر نموده اند.

درحالی که روز به روز برابعادچپاول وغارت برنامه ریزی شده درسایه غفلت یاتغافل وحتی مماشات وانتفاع برخی ازمتولیان مربوطه افزوده میشود و باندهای پرنفوذ زمین خوارباتوسل به چرخه ای بسته از افساد و تفسید قریب به اتفاق زمینهای بکر متن وحاشیه وپیرامون را در اختیار و سپس تقطیع و به نرخهای سرسام آور به فروش رسانده ومی رسانند، البته و صدالبته ازامنیت فوق العاده حریمشان اطمینان کامل دارندچرا که روش آنها خرید ذات آدمیان و پر مسلم آنکه ذات فروشی دست کمی ازجنایات طبقه اول ندارد.درچنین حالت وفضایی مسؤلین امر در باغی دیگر و در عالمی مختلفسیروهمه چیز را از دریچه پرغبار عده ای باصطلاح سهم های انتصابی در مناطق میبینند.سهم هایی که به مظهر وتجلی کامل بیزنسمن های سودجو تبدیل و دست کمی از گردانندگان بازی فساد پیش گفته نیستند.

دراین معادله خطرناک همه چیز به ترازوهای غیردقیق عده ای دلال و واسطه،حامی و پشتیبان متصل است.همه کارها باید از مسیر دلالی وواسطه گری و زدوبند طی شود.مؤسسه پرمسله ای که همه فشار و مقررات خودساخته را بر معدود کارکنان متخصص،کارشناس ،متعهدوسالم خود متمرکز وگانگسترهای پست ومنصب خواه که بخش عمده ای ازتباهی های موجود متوجه آنان است رابه آمان خدا رها کرده است ،چه انتظاری جز چشم پوشانی از این قبیل نابهنجاریها می توان داشت؟

راقم طی مدت طولانی فعالیت مرتبط خود همواره آرزو میکردم که یک هیات(برخوردار از شان مرتبط ودر عین حال غیر مرتبط)به حوزه های زمین خواری اعزام و گزارشی از میزان زمینهای خورده شده!!ونحوه ساخت انها وعوامل تسهیل کننده ومنتفع تهیه و افکار عمومی را از تمام جزییات مطلع نماید.اتفاقی که در تهران در گسترده ترین شکل آن اتفاق افتاد ومنجر به اصلاح بخشی از ساختار مدیریتی بلدیه آن سامان گردید.برای این سخن تتمه ای باقی می ماند که بعرض خواهد رسید.

علی عبدالخانی
جمعه بیست وهفتم1394